Polyamorie versus Monogamie

Polyamorie versus Monogamie

Worden we ons uiteindelijk bewust dat we als mens (dier) niet van nature monogaam zijn? Enkel dat wij als ras er ‘bewust’ voor kiezen (in veel gevallen) een monogaam leven te leiden? Al dan niet enkel voor de buitenwereld. Of daarnaast vreemd te gaan of zelfs een relatie met meerdere mensen aan te gaan?

Polyamorie versus Monogamie

Het zijn vragen die me al langere tijd bezighouden, niet omdat ik zelf meerdere relaties erop na houd. Sterker nog, op het moment van schrijven ben ik alleenstaand ouder. Toch ben ik persoonlijk van mening dat veel mensen zich proberen te gedragen zoals ‘de maatschappij’ van hen verwacht. Zo worden velen bij de opvoeding volgegoten met normen en waarden over waar een relatie aan dient te voldoen. Iets waar op zich niets mis mee is, zolang je als individu jezelf het recht voorhoudt om als volwassene zelf te bepalen in hoeverre je hetgeen je vanuit de opvoeding hebt meegekregen toepast in je verdere leven.

(Voor de zekerheid: ik heb niets tegen een monogame relatie, deze zelf ook gehad en ik kan daar bewust nogmaals voor te kiezen. Niet dat iemand die monogaam is zich aangesproken voelt als ‘niet-ruimdenkend’. Het is wat mij betreft enkel een keuze die je als mens bewust maakt en niet een van nature aanwezige drang tot het zijn van monogaam.)

Wat is Polyamorie?

Velen denken dat polyamorie hetzelfde is als vreemdgaan terwijl dit zeker niet het geval is. Sterker nog, polyamoristen staan niet achter de keuze van mensen die in het geniep buiten weten van hun officiële partner om een andere relatie aan te gaan. Bij polyamorie kiezen mensen er bewust en onderling open voor om met meerdere mensen een relatie aan te gaan.

Wikipedia verwoordt dit alsvolgt:

Polyamorie (van het Griekse πολύ poly, “veel, meerdere”, en Latijnse amor, “liefde“) staat voor een levenswijze waarin men open staat voor het hebben van meer dan één liefdesrelatie tegelijkertijd, waarbij ruimte is voor seksualiteit, op de voorwaarde dat dit gebeurt in openheid en eerlijkheid en met medeweten en instemming van alle betrokkenen. Er wordt een groot belang gehecht aan ethiek en goede communicatie tussen partners en vaak ook met de partners van partners.

Polyamorie is een vorm van concensuele nonmonogamie

Concensuele nonmonogamie houdt in dat mensen met medeweten én toestemming van de betrokkenen niet-monogame relatie aangaan in allerlei vormen. De open relatie, swingen, vriendschap-plus en polygamie zijn hier ook vormen van. De laatste onderscheidt zich van polyamorie doordat er bij polyamorie geen sprake hoeft te zijn van een verbondenheid door een huwelijk. Wel staat bij polyamorie de liefdesrelatie centraal, terwijl het bij swingen vooral om het seksuele aspect gaat en bij vriendschap-plus de vriendschap een grote rol heeft en er geen liefde bij komt. De open relatie kan feitelijk een mix zijn van meerdere vormen, afhankelijk van de wensen van de betrokken partners.

Polyamorie versus Monogamie; is monogamie nu ‘ineens’ verkeerd?

Nee. Het is een bewuste keuze voor veel mensen om uit liefde, geborgenheid en/of veiligheid, hun leven te delen met 1 vaste partner. Het gaat enkel ‘mis’ indien de liefde in de monogame relatie verdwijnt of verandert in een andere vorm in de loop van de tijd. Zeker als er dan geen ruimte is voor het toelaten van aanvullingen.

Dan rest de keuze deze monogame relatie te verbreken of buiten medeweten van de partner om, hetgeen mist aan te vullen. Sites die in deze behoefte voorzien zijn op internet heel goed te voorzien met namen als bijvoorbeeld ‘second love’. Op dit vreemdgaan staat een groot taboe, maar als mensen open durven zijn over het feit dat ze met medeweten van hun partner besluiten hun relatie een nonmonogamisch karakter te geven, stuit dit ook op veel verzet van ‘de maatschappij’.

Nog interessanter is het fenomeen dat op ‘vreemdgaan’ sites steeds meer vrijgezellen zich inschrijven. Dit juist omdat ze geen behoefte hebben aan een traditionele monogame relatie. Het verliefd, verloofd, getrouwd principe lijkt steeds meer te worden vervangen door vele vormen van liefde geven en ontvangen, waar de betrokkenen tevreden mee zijn. Wat dit per individu inhoudt is telkens verschillend. Het hebben van een lat-relatie is dan ook hotter dan ooit. Je hoeft tegenwoordig niet meer samen te wonen om heel gelukkig te kunnen zijn, in welke vorm dan ook.

Zijn Concensuele nonmonogamie relaties straks de nieuwe norm?

De toekomst zal het gaan uitwijzen.

Persoonlijk denk ik dat de monogame relatie het meest zal blijven voorkomen, maar dat de maatschappij steeds ruimdenkender zal omgaan met andere vormen van relaties. Inmiddels zijn in veel westerse landen deze ontwikkelingen langzaamaan zichtbaar.

Al kwam het onderwerp voor dit artikel opnieuw direct onder mijn aandacht door een gedeeld bericht op Facebook. Geschokt las ik de vele (ver)oordelende opmerkingen als reactie op een filmpje. (zie bronvermelding nos-artikel) Toen bedacht ik me dat ‘we’ als maatschappij nog een lange weg te gaan hebben voor ‘men’ algemeen accepteert dat eenieder zijn leven ‘kan’ en ‘mag’ leiden zoals hijzelf wenst, mits hij hiermee geen anderen kwaad berokkend. Deze uitingen vallen uiteraard onder vrijheid van meningsuiting en brachten ook tegengeluiden teweeg. Kortom, een onderwerp waar nog vele discussies over zullen volgen.

 

Gerelateerde artikels:

 

Bronvermeldingen: 

Disclaimer: De inhoud van dit artikel berust op een persoonlijke mening en de informatie verkregen uit de artikels vernoemd in de bronvermelding. Daar ieders mening mag afwijken op grond van de vrijheid van meningsuiting respecteer ik andere meningen dan die van mijzelf. Aan de inhoud mogen dan ook geen conclusies worden ontleend daar het niet wetenschappelijk is onderbouwd.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten