Een stekelig bolletje liefde: vrijwilligers van de egelopvang

Toevallig maakte ik onlangs kennis met de vrijwilligers van de egelopvang en ik werd geraakt door de liefde en toewijding waarmee zij dag in dag uit die kleine stinkerdjes verzorgen!

Gezellig egeltjes aaien?

Een tijdje geleden bezocht ik samen met mijn achtjarige de open dag van de Egelopvang Zoetermeer. Egeltjes aaien, hadden we verwacht. Maar dat bleek niet het geval. De egeltjes daar zijn namelijk ziek, en kunnen van alles bij zich dragen. Aaien is dus niet verstandig en bovendien is het de vraag of de dieren daar zelf op zitten te wachten. Ook was het rotweer en vreselijk druk, waardoor we slechts over vele hoofden een glimp van een egeltje te zien kregen.

Wat we destijds wel meekregen was het enorme tekort aan middelen, vooral handdoeken. En zo kwam het, dat dochter en ik op een wederom regenachtige zondagochtend richting de egelopvang togen om een grote voorraad oude handdoeken te brengen, van onszelf en collega K. Naast een aantal hardwerkende vrijwilligers was er niemand, waardoor we rustig de tijd hadden om rond te kijken en de medewerkers het hemd van het lijf konden vragen.

Een slaapzak van kranten

In de opvang zitten de egeltjes in hokken, waar ze liefdevol worden verzorgd door de vrijwilligers. Van kranten vouwen de vrijwilligers een eindeloze hoeveelheid slaapzakken, gevuld met snippers, waar de diertjes zich lekker in kunnen verstoppen. Het zijn uiteenlopende karaktertjes en ze zitten er niet voor niets, dus op elk hok wordt de gebruiksaanwijzing voor de verzorgers bijgehouden.

In de natuur brengen egels de koudste maanden van het jaar slapend door. Omdat ze dan nauwelijks eten en drinken moeten ze voor een winterslaap in goede conditie zijn. In de opvang proberen ze dit zoveel mogelijk na te bootsen, maar vanwege de hoge temperaturen zijn de meeste egels in de opvang nu nog niet in winterslaap.

De dieren die worden behandeld mogen niet in winterslaap, omdat ze dan medicijnen en verzorging nodig hebben. De opvang in Zoetermeer heeft ook een ‘begeleid wonen’-project, in de vorm van een omheinde tuin. Egeltjes die voldoende zijn aangesterkt en in aanmerking komen om weer uitgezet te worden in in het wild, kunnen daar een tijdje oefenen voor ze weer de echte natuur in gaan.

Scoot, de rommelkont

We maakten kennis met egeltje Scoot, een egeltje met een bijzonder verhaal. Een vrijwilligster van de opvang zag hem liggen op straat, toen ze er toevallig met haar scootmobiel langsreed. Hij was veel te klein en mager. Omstanders adviseerden haar de egelopvang te bellen. “Dat wil ik wel doen,” antwoordde de vrijwilligster, “maar dan gaat dat telefoontje af in mijn eigen binnenzak.”

Ze besloot het kleintje onder de arm op de scootmobiel mee te nemen naar de opvang. Bij zo’n entree past natuurlijk maar één naam: Scoot. Egels kunnen pas in winterslaap als ze flink doorvoed zijn. Voor Scoot zou dat voor de winter niet meer lukken en bovendien bleek hij een ontsteking aan zijn pootje te hebben. Daarom overwintert hij nu bij de egelopvang, waar wij hem ontmoetten toen hij net een enorme puinhoop van zijn hok had gemaakt. Egeltjes zijn kleine viezerikjes, maar deze spant de kroon. De vrijwilligers hebben elke dag hun handen vol aan de puinhoop die Scoot van zijn hok maakt.

Wat moet je doen als je een egel ziet?

Niet elke egel is ziek en hoeft te worden opgevangen. Het zijn nachtdieren, dus zie je een gezond ogende egel lopen tijdens de schemering, dan hoef je niet direct iets te doen. Zit of loopt hij op de weg of op een gevaarlijke locatie, verplaats hem dan naar een veilige plek.

Een nestje met jonge egels kun je het beste met rust laten. Tref je een jonge egel zonder moeder, wacht dan minimaal een uur op gepaste afstand. De kans is groot dat de moeder het beestje gewoon komt ophalen.

Wanneer moet je wel hulp inschakelen? Als de egel gewond is, overdag op een open plek of straat wordt gevonden en niet vlucht. Of als de egel ziek is: als hij hoest, vliegeneitjes of veel vlooien heeft, rondjes loopt, wankelt of schuddende bewegingen maakt bij het lopen. Kom je zo’n egel tegen, bel met de dierenambulance of de lokale egelopvang. Moet je ze zelf vervoeren, doe dit dan in een kartonnen doos met een in een handdoek grolde plastic fles, gevuld met warm water. Dit omdat de egeltjes vaak onderkoeld zijn. Je mag een egeltje water geven (géén melk!) en wat kattenvoer op een schoteltje. (bron: Egelopvang Zoetermeer)

Hoe kun je de egelopvang helpen?

Er zijn egelopvangcentra door het hele land. Ze zijn heel blij met vrijwilligers die een handje komen helpen! Ik heb nu met eigen ogen gezien hoe hard en liefdevol de mensen daar werken, extra hulp is daar van harte welkom. Verder gaan er heel wat kranten en handdoeken doorheen, dus als je die over hebt, kun je daar de egelopvang ook heel blij mee maken. Uiteraard zijn ze ook heel erg blij met donaties, deze centra krijgen in principe geen subsidie en dus zijn ze aangewezen op gulle giften van mensen die het werk een warm hart toedragen.

Wil je – op welke manier dan ook – helpen? Neem contact op met de egelopvang in je eigen regio.