Verplicht ontspannen werkt niet met een creatief hoofd – Column Only #6
Elke keer dat ik me voorneem om ‘niets’ (van enig belang) te doen, is het feitelijk een vooraf niet haalbare opdracht, want niets doen (hoe klein ook) is zo goed als onmogelijk (voor mij). Je doet altijd wel iets: zelfs luieren, uitslapen, je dochter bijsturen zijn al ‘ietsen‘ en voor me uitstaren eindigt steevast in dagdromen of erger nog: het laat het ene na het andere idee opborrelen in mijn hoofd.
Het werd de hoogste tijd om te bepalen wat (voor mij) onder ontspannen valt en wat niet. Om nog kans te maken op enige vorm van succesvol ontspannen.
Help: een creatief hoofd!
Hier een hoofd dat altijd denkt, juist als ik probeer de denkstroom te beperken doet deze veelal precies het omgekeerde. Het ene na het andere idee popt op, niet allen even haalbaar, realistisch en planbaar, maar daar trekken die gedachten zich niets van aan. Moe of niet, ideeën kunnen blijkbaar op elk moment ontstaan en rekening houden met slaapbehoefte, nee hoor. Dus eenmaal in een creatieve stroom is het wachten tot het hoofd besluit uitgeraasd te zijn
Zwangerschap en creatief hoofd: oneindige nieuwe input
Je begrijpt het al, net zwanger en dus veel gedachten die die kant op gaan. Het ‘wennen’ aan zwanger zijn duurt even, vooral het worden overgenomen door hormonen en jezelf anders voelen is even een fase van wennen. Ook het onderwerp kinderen staat ineens weer heel anders op de dagelijkse agenda want er dient in onze planning rekening gehouden te worden met een baby volgend jaar. Dus veel stof tot denken: de kinderkamer, wat wanneer aan te schaffen, ideeën opdoen en zo ontstaan er in mijn toch al creatief drukke hoofd weer tal van nieuwe verbindingen. Leuk om mee aan de gang te gaan, maar als je door extreme vermoeidheid feitelijk maar weinig energie hebt om daadwerkelijk iets te doen met deze ideeënstroom is het geregeld zeer frustrerend.
Ontspannen, hoe dan?
Feitelijk helpt de zwangerschap op dit gebied momenteel een handje. Door extreme vermoeidheid val ik nogal snel in slaap. En met minimaal een halve dag slapend per 24 uur is het dus zeker ontspannen terwijl ik slaap en heb ik even niet bewust last van de gedachtenstroom. Vooral als ik word getrakteerd op een droomloze slaap (dromen die ik vergeet bij het wakker worden) ben ik even in een heerlijk ontspannen roes. Helaas heb ik ook daar niet totaal invloed op, maar vooruit, ik tel mijn zegeningen.
Ook heb ik leren afschakelen. ‘s Avonds gaat de verlichting uit tot het minimale en dan pak ik of een boek (zonder enige inhoud die zwaar denken vereist) of staar op Netflix naar een serie. Zodra ik ook maar bemerk dat ik moe ben, stop ik direct met lezen/staren en ga naar boven poets mijn tanden en ga slapen. Succes gegarandeerd binnen 5 minuten.
Met veel activiteit in de bovenkamer is slapen voor mij dus echt een vorm van ontspannen en overdag probeer ik vooral niet niets te doen. Met wat geluk lukt het me ongemerkt af en toe om even heel rustig ergens mee bezig te zijn zonder tig bijgedachten: een verademing. Kleuren, of ergens gefocust aan werken helpt daarbij, maar gewend aan de drukte is deze nooit ver weg en zo weer terug zodra iets me triggert.
Feitelijk zou ik het denk zelfs missen als ik een rustiger hoofd had, zonder leuke impulsieve ideeën, spontane acties etc. Het leven zou er maar saai van worden. 😉
Gerelateerd:
