WhatsApp Image 2020 03 13 at 06.40.17

Ons gezin en studeren combineren: hoe gaat het?

WhatsApp Image 2020 03 13 at 06.40.17
Studeren in de bibliotheek – © Barbara Oosthoek

Het is veel langer geleden dan ik me had voorgenomen om een update te schrijven op Onlybyme. Kortom het leven is nogal hectisch in Huize Only. Het weer gaan studeren is voor mijzelf een goede beslissing, maar gecombineerd met het gezin is de uitvoering niet altijd eenvoudig.

Tijd voor een persoonlijke update over ons gezinsleven en mijn eerste ervaringen terug in de collegebanken.

Deze update had ik al veel eerder willen schrijven

Steeds was er een reden om toch even te wachten met bloggen. Zowel familiaire als meer zakelijke redenen.

Ik heb wel eerder al een blog geschreven. Enkel deze vanwege de inhoud besloten niet openbaar te plaatsen, enkel voor mijn eigen ‘archief’ voor ‘later’. Soms moet je die keuze maken, ook al ben ik zeer open met bloggen over ons eigen leven. Niet alles is geschikt voor de massa. 😉

Ook merkte ik tijdens het schrijven van deze update dat ik zoveel wilde vertellen dat het niet allemaal in deze blog paste. Daarom heb ik de fotoblog over de werkzaamheden rondom Huize Only uit deze blog gehaald en voor deze blog online gezet.

We hebben best wat privé zaken gehad de afgelopen tijd die aandacht vroegen, zowel in ons gezin als in de nabije omgeving.

Virussen, verkoudheden

Zo ben ik zo’n beetje chronisch verkouden geweest vanaf eind december tot eind februari. Met nu nog steeds een haperende stem, maar het einde lijkt in zicht en ik knap langzaam aan verder op. Dit heeft uiteraard zo zijn invloed heeft gehad op mijn energiepijl. Als ik alle dagelijkse taken had afgerond, was er veelal geen energie meer over anders dan hangen op de bank of extra vroeg naar bed.

Ook onze kleine jongen is behoorlijk getroffen door virussen de afgelopen tijd. Hij is nu net herstellende van twee weken ziek zijn. Dit is een logisch gevolg van zijn speeldagen op het kinderdagverblijf (kdv) en een normaal proces in de opbouw van natuurlijke weerstand. Hierdoor is hij uiteraard niet steeds op het kdv geweest de afgelopen tijd en dus vaker thuis gebleven, wat weer een uitdaging vroeg bij het studeren. Al word je daar als mama zeer flexibel in. Ik heb dan ook niet altijd alles kunnen voorbereiden en had op de collegedagen niet altijd mijn hoofd bij de lesstof als ik net een paar intensieve nachten had gehad de afgelopen weken. 😉

De kinderen doen het super!

Uk groeit als kool en was gister 11 maanden oud. Hij heeft af en toe een kleine stilstand in zijn ontwikkeling als hij teveel last heeft van het opbouwen van de nodige weerstand wat nu eenmaal gepaard gaat met het krijgen van snotneuzen en griepjes.

Hij loopt nog niet, maar staat al maanden stevig op zijn benen en heeft wel zijn eerste stapjes al gezet. We vermoeden dat hij rond zijn eerste verjaardag rond de bank stapt en het is afwachten wanneer hij los gaat lopen en hij helemaal als een raket door het huis gaat. Kruipend kan hij al aardig de vaart erin zetten. 😉

Dochterlief doet het ook super, ondanks haar eigen uitdagingen zijn wij als ouders supertrots op haar. Het opnieuw moeten wisselen van school en woonomgeving heeft positief uitgepakt. Werd ze op de vorige school gepest, hier heeft ze al een heel vriendinnenkring en sociaal een boost gekregen. Haar schoolprestaties zijn nog steeds zeer goed en ze is erg begaan met de mensen om haar heen.

Omgaan met verlies

Wel heeft ze haar eigen ‘uitdagingen’ waar ze mee worstelt. Ze is erg bezig met de dood en ziekte. Dit door ernstige ziekte in de directe familie.

We hebben haar een boek gegeven, op aanraden van een vriendin, dat gaat over het omgaan met verlies op allerlei vlakken. Ze is daar heel actief mee aan de gang gegaan en geeft aan er veel aan te hebben. Het boek is deels geschreven door leeftijdsgenoten, die advies geven. De schrijfstijl is gericht op de doelgroep waarin dametje zich nu als 9 jarige bevind. Ik heb het boek zelf nog niet gelezen en dit is geen recensie maar toch wil ik het benoemen omdat ik merk dat het haar goed doet. Wellicht kan het een ander kind ook helpen.

Veel support thuis

Vriendlief en dochterlief steunen me waar ze kunnen bij het studeren, elk op hun eigen wijze. Ze zijn trots op me. Wat me erg goed doet. Het was best een stap om te nemen, maar ik heb er geen moment spijt van.

Hoe gaat het studeren?

Goed! Zeker als ik daarbij meeneem dat ik vaak niet zoveel aan studeren toekom als ik zou willen. Deze week ben ik bewust thuisgebleven om zoonlief even tot na het weekend niet extra bloot te stellen aan nieuwe virussen (voor zover mogelijk). Dit bleek een goede keuze.

Voorlopig geen college

Nu ik dit schrijf, donderdagavond 12 maart 2020, zijn de maatregelen i.v.m. het Coronavirus in heel Nederland verder opgeschaald en zal ik de hele maand maart niet meer naar de hogeschool gaan. Alles onderwijsbijeenkomsten op hogescholen en universiteiten worden opgeschort, alsook de examens. Wat dat voor mijn opleiding direct voor gevolgen heeft en of we digitaal les gaan krijgen, weet ik op dit moment nog niet.

Gelukkig kan ik veel via thuisstudie doen en ik maak me niet zozeer druk om het missen van lesuren. Er zijn belangrijkere zaken die de aandacht vragen. Zo hoop ik dat de maatregelen zullen bijdragen aan het indammen van de snelheid waarmee het Corona virus om zich heen grijpt. Zodat de ziekenhuizen de zorg kunnen blijven bieden aan degenen die ernstig ziek worden van COVID-19.

Vanuit mijn opleiding HBO-V volg ik het actuele nieuws op de voet en is het ‘toevallig’ dat we dit blok les hebben gehad over infecties en de werking van onze afweer. Wellicht schrijf ik er een algemeen informatieve blog over (als voorbereiding op het examen).

De komende tijd

Hoewel er nog niet alles te zeggen valt over de komende weken, daar het telkens afwachten is hoe COVID-19 zich verder verspreid in Nederland en welke extra maatregelen nog nodig zijn, weten wij al wel dat we de komende tijd ons als gezin veel thuis zullen bevinden. Met ons velen.

Manlief kan thuiswerken en zal aan dit verzoek gehoor geven. Ik kan thuis studeren. Ons manneke blijft zolang hij verkouden is thuis van het kdv en dochterlief mag zolang de scholen nog open blijven en ze niet verkouden is nog naar school en de BSO. We volgen hiermee de richtlijnen van het RIVM.

Machteloos gevoel: ik wil graag helpen in de zorg

Daar ik bezig ben met de opleiding tot HBO Verpleegkundige vind ik het erg frustrerend dat ik nu – op het moment dat er veel zieken zijn en de zorgmedewerkers hard nodig zijn – niet in staat ben om een bijdrage te leveren direct in de zorg. Ik heb ervaring vanuit het verleden in de zorg en als vrijwilliger, maar geen geldig diploma waarmee ik mezelf nu zeer nuttig zou kunnen maken. Op dit moment mag ik enkel stagelopen in de daarvoor geplande stageblokken en zal ik de tijd moeten uitzitten tot ik na deze opleiding wel aan het werk kan in de zorg.

Heb ik de goede keuze gemaakt?

Het enige wat ik wel zou kunnen doen is een dienstverband aangaan bij een organisatie hier in de buurt en duaal mijn opleiding gaan vervolgen. Enkel had ik dit juist niet gedaan vanwege onze kleine man en de extra belasting die dit op ons gezinsleven zou geven. Want duaal een opleiding volgen zou betekenen dat ik naast studeren ook minimaal 28 uur zou worden ingedeeld op de werkvloer. Iets wat met een baby en een man met een meer dan fulltime baan best pittig zou zijn. Feitelijk is studeren op zich al pittig te noemen.

Als deeltijdstudent verloopt mijn opleiding nu met stages en kan ik niet zomaar nu bijspringen nu de zorg extra onder druk staat vanwege het Coronavirus. Ik zou feitelijk enkel meer werklast veroorzaken daar ik niet zelfstandig mag werken en enkel boventallig mag worden ingezet als student en men dient mij dan te begeleiden. Door dit alles ben ik nu aan het twijfelen of ik de goede route heb gekozen daar ik in mijn hart liefst vandaag nog zou gaan helpen in een ziekenhuis, verzorgingshuis, de thuiszorg of waar ik me maar nuttig kan maken.

De intentie was om de eerste 2 jaren van de HBO-V als deeltijdstudent te doorlopen, zodat onze man dan door zijn eerste virushobbels heen zou zijn. En daarna zou ik gaan solliciteren om vanaf het derde jaar de opleiding eventueel duaal verder te doorlopen. Ik beraad me nu over mogelijkheden om toch eerder al mezelf op de werkvloer nuttig te kunnen maken. Wellicht kan ik als vrijwilliger al een bijdrage leveren en daarover in gesprek gaan met zorgorganisaties in de regio.

Kortom: veel persoonlijke betrokkenheid bij de uitbraak van COVID-19 en zoekende naar hoe ik het beste een bijdrage kan leveren.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten