park 3089907 1920
| | | | |

Wel kinderen of geen kinderen kunnen krijgen – Column Only #4

Vroeger wist ik het zeker: een groot gezin, minimaal 2 kinderen, liefst 4. Huisje, boompje, beestje, een lieve man en een gezin met bijbehorende hond, kat en goudvissen. En dan het liefst de kinderen met de leeftijden bijeen. Het pakte net even anders uit in de praktijk. Ik heb zelfs langere tijd gedacht geen mama te mogen worden op medische gronden. En toch heb ik nu ongeveer wat ik destijds wilde en zelfs meer….

kinderen kunnen krijgen; kinderen mogen krijgen; compleet gezin; mama worden
©Pixabay

Kinderen kunnen krijgen

Voor mij is de kinderwens er altijd geweest. Toch is het lang niet vanzelfsprekend geweest dat ik ook mama zou worden. Sterker nog, ik wist niet beter dan dat het voor mij niet mogelijk was.

Kinderen mogen krijgen

Na mijn dertigste kwam de kinderwens ter sprake bij mijn psychiater en zij gaf aan dat ze geen grote bezwaren meer zag om het niet te doen. Ik zou wel tijdens de zwangerschap dienen te worden gevolgd in het ziekenhuis en ook daar moeten bevallen, maar gezien ik langere tijd stabiel was ingesteld achtte ze de kans op een terugval acceptabel.

(Recent heb ik de blog geschreven over leven met hypomanische episodes. Tussen de 20 en 30 heb ik 5 zware depressies gehad en vele soorten therapie die me hebben geholpen tezamen met medicatie nu al 10 jaar stabiel te zijn.)

Mama worden veranderde mijn leven voorgoed

Mama worden is het mooiste wat me ooit is overkomen. Het heeft de nodige voeten in de aarde gehad (het zwanger worden ging niet vanzelf) maar het was het waard. Sinds zij in mijn leven is, schijnt de zon elke dag. En nee ik wil het ouderschap niet romantiseren. Het is zwaar en soms verre van leuk, maar de oneindige liefde die je kunt voelen voor je kind en die je terugkrijgt is onbetaalbaar.

De eerste jaren waren zwaar, vooral na de scheiding was het pittig om haar grotendeels alleen op te voeden. Toch zou ik het zo overdoen, ook als ik vooraf al zou weten dat mijn huwelijk zou gaan stranden. Mama worden is en blijft het meest bijzondere dat ik heb meegemaakt in mijn leven.

Nog een kind?

Als je op 35 jarige leeftijd alleenstaand ouder wordt en dankbaar bent dat je dochter gezond is (ze had een slechte start en is nu blakend van gezondheid, ook al was de prognose onzeker), ben je niet bezig met zo snel mogelijk weer in een relatie komen om nog verdere gezinsuitbreiding tot stand te brengen. Ik legde me neer bij het feit dat dametje mijn enige dochter zou blijven en voelde mezelf een intense geluksvogel haar te ‘mogen’ hebben.

Nu was de relatie er wel vrij snel, maar deze hield niet stand en daarna is mijn drang naar het nogmaals willen samenwonen met een man gedaald tot het nulpunt. Tot ik vorig jaar mijn lieverd ontmoette. Hoewel we beiden totaal niet de opzet hadden met die ontmoeting een relatie te beginnen, bleek de liefde op eerste gezicht te sterk. Inmiddels wonen we sinds eind juni samen en kreeg ik onverwacht toch een groter gezin, hij heeft namelijk ook een zoon.

Een tienerzoon erbij

Als je een relatie krijgt op latere leeftijd is het vaak zou dat je beiden (of 1 van beiden) al kinderen hebt. Zo ook bij ons. Onze liefde was niet gepland, maar met liep anders en nu wonen we samen. Van 2 naar 4 personen is uiteraard wennen, voor iedereen.

In veel opzichten herken ik vriendlief in zijn zoon en zonder in details te willen treden uit respect naar zijn zoon toe, is het echt een goede jongen met al een grote zelfstandigheid die ik bewonder. Hij weet wat hij wil en werkt doelgericht daar naar toe.

Uiteraard zal ik nooit een moeder voor hem zijn, die heeft hij al en ik ambieer die plek ook niet in zijn leven. De status ‘vriendin van’ zijn vader is meer dan genoeg. Toch is het leuk om te zien hoe hij zich ontwikkelt en kan ik samen met zijn pap trots zijn op zijn succesjes en de zorgen delen als we hem zijn eigen fouten zien maken, die leerzaam zijn en nodig om volwassen te worden.

Uiteindelijk kreeg ik meer dan ooit verwacht: een compleet gezin

Zonder er vanaf mijn volwassen leeftijd nog ooit bij stil te hebben gestaan voel ik me de ‘koningin te rijk’ met een eigen dochter die me elke dag extra laat stralen en nu een compleet gezin. We genieten intens van het samenwonen en hoewel alles in sneltreinvaart is gegaan en ook nu de trein af en toe nog hoge snelheid bereikt begint de rust te komen waar we beiden naar op zoek waren.

De rust dat het goed voelt en goed is. Dat de liefde echt is en echt blijft en hopelijk nog vele jaren mag zijn. Ik voel een immens grote dankbaarheid voor hetgeen op 40 jarige leeftijd op mijn pad is gekomen. Iets wat ik elke dag koester.

 


Meer persoonlijke blogs lezen? 

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten