Het grootste voordeel van niet meer zakelijk bloggen
Vanmorgen kwam ineens het besef dat nergens meer rekening mee hoef te houden. Ik kan werkelijk OVERAL over schrijven, zo veel en vaak als ik wil. Zonder me druk te maken over afwisseling en soorten blogs in goede hoeveelheden. Al zou ik de hele maand januari puur willen bloggen over het weer, de politiek, de omgeving, etc. Het kan, het mag en het zal totaal niet van invloed zijn op de hoeveelheid aanvragen voor samenwerkingen (en zo ja, who cares!) ZALIG!!!!!
Op dit moment komen er vooral veel succes wensen binnen en teksten als: ‘je weet ons altijd te vinden’, ‘jammer dat je stopt‘, etc. Best leuk. Ik snap het wel. De site rankt inmiddels aardig en dus ben ik voor de opdrachtgevers uiteindelijk puur omzet (zij zetten bij mij een opdracht uit en vangen daar heus zelf ook weer wat voor). Hoewel ik wel blij verrast ben met het begrip en ook vooral de persoonlijke reacties van volgers erg kan waarderen. Dank jullie wel!
TOTAAL vrij kunnen bloggen
Volgers van het eerste uur weten dat ik best een eigen mening heb en deze (liefst zonder een ander een rotgevoel te geven) zo neutraal mogelijk geef. Al is een eigen mening altijd gekleurd, indien ik het zo kan brengen dat ik niemand onnodig kwets: graag. Ik merkte dat ik vrijwel niet meer aan het soort maatschappelijke blogs toekwam de laatste jaren. Logisch: ik was te druk met de overige soorten blogs. Nu kan het weer!
Hoeveel, wanneer en waarover: het maakt niet uit
Zalig… hoe langer ik erover nadenk, hoe meer zin ik krijg om te bloggen. De woorden vliegen nu dan ook op papier en wat nog veel leuker is. Ik hoef na het schrijven enkel even alles door te lezen en eventuele grove fouten te herstellen en de rest daar mag taalkundig Nederland zich lekker aan ergeren. Het hoeft niet foutloos en geen opdrachtgever meer om rekening mee te houden, geen SEO die moet worden gevolgd. Puur goed genoeg om te kunnen worden geplaatst en mocht er echt nog iets lachwekkend verkeerd verwoord blijven staan in de tekst dan is mijn ervaring dat ik daar altijd wel door ‘iemand’ op wordt geattendeerd. 😉 (Al is het vanaf die zijde al even stil. Zijn de teksten beter tegenwoordig of de drukke agenda van ‘iemand’ de reden?)
Ik verheug me nu al op het schrijven van deze blogs die ergens en soms haast over niets gaan. Taal is bij uitstek een medium waarmee je met veel woorden zeer weinig kunt zeggen. Of andersom. Hoe dan ook: mijn beslissing om te stoppen, dit door te zetten en nu het wennen aan de nieuwe situatie bevalt me goed.
Dank jullie wel voor de leuke reacties!
Barbara
