WhatsApp Image 2021 01 04 at 12.06.20 e1609758743417

Dag kerstvakantie, hallo thuisonderwijs en thuiswerken!

Vanmorgen was het behoorlijk hectisch in Huize Only. Met nu Jonah ‘erbij’ is het ineens toch een stuk drukker. Ook al gaat hij vrij makkelijk mee in het gezinsritme (met zijn eigen voedingsritme overal dwars doorheen), toch is even puzzelen nu het ‘normale’ weekritme er weer is.

WhatsApp Image 2021 01 04 at 12.06.20
© Barbara Oosthoek, Onlybyme

Het nieuwe normale ritme: thuisonderwijs en thuiswerken

Ineens bepaalt de klok weer de dagplanning. Dochterlief moet op vaste momenten ‘online’, manlief heeft zijn meetings, en de twee jongsten hebben hun eigen ritmes met fruiteten, schone billen, flesvoeding, slaapjes, knuffels etc. Zelf kwam ik dan ook veel te laat pas toe aan ontbijten. 😉

En nu had ik nog wat extra ‘rust’ omdat een controle afspraak van Jonah in het ziekenhuis alsnog via de telefoon ging. Wat goed uitkwam toen dochterlief niet via haar mobiel op de meeting van de klas kwam en ineens mijn laptop nodig bleek (gelukkig stond daarop alles wel al goed ingesteld). Toen manlief maar naar boven gestuurd, met onverwacht meer rumoer beneden in de woonkamer, zodat hij daar een meeting kon bijwonen (hij wisselt nu geregeld van werkplek). Mijn ‘pauze’ bestond vanmorgen uit een slapende baby knuffelen, terwijl ik probeerde een artikel op mijn mobiel te lezen onder het ‘bijwonen’ van de meeting van dochterlief (meeluisteren).

Het ‘normale weekritme’ is alles behalve normaal met thuisonderwijs en thuiswerken met 3 kinderen van 10, 1 en 0 jaar.

Van mij mag het snel zomer zijn!

Als je het mij vraagt (en ik gok dat velen hetzelfde denken) dan mogen de komende maanden, die nog gedomineerd zullen worden door beperkingen vanwege covid-19 sneller, voorbij gaan. Ik hoop dat de zomerse temperaturen net als vorig jaar een positieve invloed zullen hebben op het virus, waardoor weer meer mogelijk is. De deze week startende vaccinaties gaan natuurlijk ook hun bijdrage geven.

Ik vind het lastig om me aan de beperkingen te houden, maar doe het wel.

Je hoort overal signalen van ‘coronamoeheid’, die ik begrijp, maar helaas de noodzaak niet weg nemen dat we ons toch nog tijdelijk aan de beperkingen moeten houden. Hoe lastig ook, en geloof me, ik vind het mega lastig. Nu wij al maanden niemand hebben gezien op het sociale vlak, nu ik niet kan showen met onze kleine Jonah bij dierbaren die hem graag willen ontmoeten, nu ik toe ben zelf om weer eens iets te ondernemen na een pittige zwangerschap en keizersnede. Ik weet als geen ander hoe lastig het is om vol te houden. Maar toch doe ik het. Juist ook vanwege onze nu 1 maand oude knul, onze eigen gezondheid en die van onze dierbaren.

Helaas hebben enkele dierbaren al moeten ondervinden dat Covid-19 niet zomaar een griepje is. Ook bekenden in de bloei van hun leven, voelen nu nog de gevolgen van dit virus. Ze zijn sneller vermoeid en nog niet compleet de ‘oude’.

Zelf sla ik het virus dan ook liever over, nu ik nog herstel van de keizersnede en mijn conditie juist weer aan het opbouwen ben. En hoewel kinderen schijnbaar weinig last ondervinden van het virus, wil ik toch de gok niet graag wagen met een baby onder de 3 maanden. Dus we houden de vrijwillige quarantaine nog wel even vol. Op enkele essentiële medische bezoeken na.

Een groter gezin betekent meer rumoer in huis

Nu met een baby erbij is het in Huize Only nog wat drukker geworden. Onze knul laat goed van zich horen als hij honger heeft. En groot gelijk heeft hij. Naast een dreumes die nu geregeld drambuien heeft en een mondige dame, is zijn gehuil een duidelijke onderbreking. 😉 Al moet ik toegeven dat de kinderen zich eigenlijk voorbeeldig gedragen, alle drie.

Dame ging vanmorgen zonder morren weer in de thuisschool modus en had tijdig al haar werk af. Hidde keek een deel van de ochtend baby-tv, at braaf zijn banaan en ging toen het tijd was lief slapen. Manlief kwam toe aan zijn werkzaamheden. Jonah volgde zijn eigen ritme en ik probeerde af en toe tussendoor nog iets gedaan te krijgen. Waaronder het schrijven van deze blog. Zelf nog iets doen, naast voor 3 kinderen zorgen met intensieve leeftijden is wel een uitdaging, dat geef ik toe. Dus er zijn veel zaken blijven liggen die ik ook op de planning had gezet. Maar al met al was het een geslaagde eerste dag terug in het ‘normale’ ritme. Nog even en we wennen aan dit nieuwe normaal?!

Tot snel!

Barbara

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten