Waarom aan jezelf denken juist goed is, ook al voelt dat niet altijd zo.

Zelf heb ik heel mijn leven al ‘last’ van het altijd maar door willen gaan, ook al zegt mijn eigen lijf én geest ho! Na meerdere malen vallen en opstaan, doordat je uiteindelijk toch echt omvalt als je maar door blijft gaan, heb ik gaande weg -ouder en wijzer?!- geleerd dat naar mezelf luisteren én daarmee meer aan mezelf denken juist goed is voor mij en daarmee ook voor mijn kinderen, man en dierbaren.

Hoewel ik nu beter op mezelf let krijg ik nog steeds signalen als ik terug dien te schakelen

Het is een groot leerproces voor mij om tijdig me-time in te plannen. En hoe zeer ik ook probeer daaraan te denken is het ook het eerste wat erbij in schiet als er redenen zijn (in mijn hoofd) die belangrijker zijn dan tijd besteden aan mezelf. Het is voor gevers nu eenmaal lastig om jezelf bovenaan te zetten en toch heb ik geleerd dat dat eigenlijk wel goed zou zijn als me dat uiteindelijk zou lukken. Goed voor jezelf zorgen betekent namelijk dat je ook goed in staat bent om voor anderen te zorgen.

Barbara(44): Zo ben ik gisteren zalig een paar uurtjes naar de camping geweest, heb ik daar een boek uitgelezen en later in de middag ben ik een stukje gaan rijden met de auto richting Kleve (hier net over de grens) met de jongste die niet fit is (waterpokken) mee, die zalig in slaap sukkelde en daarmee zich ook weer veel fijner voelde. Het was zalig! Vanmorgen ging het opstaan om 6 uur veel makkelijker dan de dagen daarvoor en kon ik de lieve mama zijn die de knullen nodig hadden. En nu heb ik in een uurtje tijd deze blog geschreven. Om zo nog even een andere blog in te plannen en daarna nog wat andere klusjes beet te pakken. Me-time doet echt wonderen!

Momenten waarop het standaard fout gaat bij mij is met zieke kinderen en stress om dierbaren in mijn nabijheid. Dan gaat mijn zorgstand aan en slaap ik minder, eet ik vaak minder en kom ik standaard al minder aan mijn slaapuren toe. Hierdoor ben ik eerder prikkelbaar en moe en doe ik niet die ontspannende active dingen die mij juist helpen herstellen. Ik kom dan minder toe aan wandelen, tuinieren, lezen en andere ontspannende activiteiten omdat ik teveel mijn focus op de ander leg die in mijn ogen dan mijn zorg nodig heeft.

Wat ik doe om weer tot mezelf te komen?

Gelukkig herken ik het steeds sneller dat ik te weinig tijd heb besteed aan mezelf doordat ik emotioneler word en gevoelsmatig om alles kan huilen en alles wat somberder inzie dan normaal. De beste remedie is dan zo snel mogelijk wat extra rustmomenten inplannen en aangeven bij manlief dat ik even wat extra me-time nodig heb.

De camping is daarvoor de ideale plek. Even naar onze seizoensplek toe en daar even buitenzitten met een goed boek, luisterend naar de vele vogels is zalig. Ik doe dat als het even kan twee keer per week. Maar dat schiet er uiteraard wel eens bij in. Even losschakelen van mijn rol als mama en partner.

In de wintermaanden ga ik wel eens even een nachtje in een hotel om even op mezelf te zijn. We hebben zelf thuis geen bad, het grootste gemis in dit huis, en ik kan er intens van genieten om mezelf dan onder het schuim te dompelen met een goed boek. Daarna ben ik dan weer helemaal opgeladen.

Daarnaast ga ik graag wandelen in de bossen, lees ik graag boeken en kan ik mezelf hobbymatig uitleven met een een of ander project. Het is enkel zaak dat ik het dan ook echt doe! Jezelf dit tijd gunnen is zo belangrijk! Dat is feitelijk hetgeen ik met regelmaat herhaal naar mezelf toe en de reden voor het schrijven van deze blog. Ik ben geen perfecte mama, vrouw, vriendin, etc. Soms heb ik tijd nodig om even puur met mezelf bezig te zijn en daarna ben ik er weer 100% voor mijn dierbaren.

Lieve groet,