Hoe gaat het nu met Mickey?

De vaste lezers gevolgd hoe enkele weken geleden Mickey in ons gezin arriveerde, met de nodige zorgen om zijn gezondheid en hoe hij was verwaarloosd. Tijd voor een update, over hoe het nu met hem gaat. Of hij gewend is? Heeft hij het nog steeds erg koud? Gaat het goed met Riana samen?

Mickey, onze Shih Tzu

12366781_1056000517778202_1888213374_n

Het gaat goed!

Goed nieuws! Het gaat relatief gezien, goed met Mickey! Hij heeft het nog wel eens koud, maar ook daaraan wordt gedacht. Een aardige lezeres van deze blog heeft een webshop Made by Soosh in hondenslaapzakken en las het verhaal van Mickey en besloot me persoonlijk te mailen. Ik mocht voor Mickey een slaapzak uitkiezen, met de hoop dat hij nu warmer de dag en nacht doorkomt. Met succes kan ik melden!

Gistermiddag arriveerde de slaapzak en Mickey ging er gelijk aan snuffelen. We besloten deze zak een vaste plek op de bank te geven en maakten met Riana de afspraak dat als Mickey daar ligt, op/in zijn slaapzak, dat hij daar lekker mag snoezen. Voor kleuterlief is het nog steeds moeilijk begrijpen dat Mickey al een oud hondje is, dat niet meer hele dagen wil spelen, maar vooral veel wil snoezen.

Mickey heeft al veel in/op de slaapzak gelegen en ik merk dat hij het een fijne plek vindt. Nu ik ook aan dochterlief heb duidelijk gemaakt dat het zijn plekje is om te rusten, laat ze hem, zo goed als je van een kleuter kan verwachten, daar met rust.

Gewend in ons gezin?

Het lijkt erop dat hij gewend begint te raken aan zijn nieuwe leven. Hij weet dat hij soms even niet mee mag (bijv. bij Riana naar school brengen) en laat zijn ongenoegen dan even merken met een paar blafjes. Ook is hem heel goed duidelijk, wanneer hij wel mee mag en staat hij te kwispelen als hij mee mag. De vacht begint, na de noodzakelijke knipbeurt, weer te groeien, dus hij krijgt het minder snel koud buiten. Toch is het nog steeds niet fijn voor hem, langer dan nodig, buiten te zijn. Hij loopt vlot mee, gaat ook gewoon al zonder lijn aan de overkant op het grasveldje plassen (‘s avonds laat of bij erge regenval) en aan de lijn, nooit enig probleem. Hij is nieuwsgierig naar kinderen en snuffelt graag. Ook begint hij zijn blaas deels te sparen, voor wat boompjes op de route van onze korte wandeling. Hij weet nu dat hij meer dan 1 gelegenheid krijgt om te plassen. Ook weet hij zijn ontlasting nu meestal op te houden tot we zijn gearriveerd bij het uitlaatveldje, maar we hebben uiteraard altijd zakjes bij ons en nemen het van elders gewoon mee naar huis.

Wandelen is hij duidelijk nooit veel gewend geweest, wel is hij, zeker voor zijn leeftijd, goed vlot ter been. De wens is er nog steeds de wandelingen uiteindelijk te gaan uitbreiden, maar hij wil eigenlijk, nadat hij klaar is met plassen en poepen, liefst weer snel naar huis, naar de warmte toe. Nu is het nog niet eens echt koud buiten geweest, dus het verder wandelen en langer buiten zijn, zal moeten wachten tot de lente, of als ik merk dat hij zichzelf weer goed op temperatuur kan behouden. De vraag is of het ‘slechts’ een kwestie is van de korte vacht nu, of dat hij door zijn leeftijd gewoon moeite heeft op temperatuur te blijven.

Zijn gezondheid

We weten dat Mickey ziek is, kanker heeft, aan 1 oog deels blind is (en geheel blind wordt) en aan beide ogen veel staar heeft. Wat hij verder eventueel nog mankeert, is niet duidelijk. Hij krijgt eten en drinken naar behoefte en hij vertoont, afgezien van het soms koud hebben, geen ziek gedrag op dit moment. Wel heb ik het idee dat de momenten van koude rillingen minder aanwezig zijn. Ook zijn er geen uitingen van pijn merkbaar, wel van genoegen als je heb kriebelt kan hij echt knorren van genot. Leuk om te ervaren, dat hij kan genieten van aanrakingen. Hij is graag in je buurt en zoekt vooral mij steeds meer op voor knuffelsessies. Riana is te wild naar zijn maatstaven, al speelt hij af en toe wel even met haar.

Al met al, zijn we erg blij met Mickey in ons gezin erbij. Riana had liever een jonger hondje gehad, om veel mee te kunnen spelen, maar is wel super gek met Mickey. Ze begint steeds beter door te hebben, hoe Mickey wel op haar gesteld is, wat hij niet zo graag heeft en wat wel. Hij doet haar overigens geen vlieg kwaad, nog geen grom, nee hooguit zoekt hij bij mij bescherming (rust tegen het soms wat omstuimige knuffelgehalte van dochterlief) en probeert dan dochterlief te ontwijken. De lieverd.

Hopelijk kan hij nog lang hier bij ons van zijn oude dag genieten! Het is echt een schat van een hond, die mijn hartje heeft gestolen. Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust!

 

 

Disclaimer: de slaapzak van MadebySoosh is aan Mickey geschonken uit medeleven. Namens Mick hartelijk bedankt!

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten