(Te) druk met gezin en studeren| Persoonlijke blog

Het is me al weken niet gelukt om er even rustig voor te gaan zitten. Met de laatste week zelfs meerdere malen een poging te gaan bloggen die uiteindelijk dan toch weer uitliep op uitstellen. Maar nu blijf ik zitten tot deze blog is geschreven en online gezet. 😉

Alles kost tijd

Nu, het is nog vroeg en donker, dan maar snel een blog schrijven, voor ook dit moment weer voorbij is en mijn gezin, studie en andere zaken mijn tijd vragen. Kortom: Ik ben druk, te druk wellicht, maar ik voel me er op zich niet verkeerd bij. Enkel krijg ik niet alles gedaan wat ik wil doen en moet ik steeds bewuster tijdsblokken plannen om iets te doen wat ik wil doen, omdat het anders onderop de stapel belandt na het zorgen voor de kinderen en het gezinsleven. En dan heb ik het nog niet eens over mijn HBO studie die ook de nodige tijd vraagt.

Dus mocht deze blog meer spel- en taalfouten bevatten, dan gebruikelijk. Liever een nieuwe persoonlijke blog dan een uitgestelde update omdat ik dit alles nog uitgebreid wil doorlezen en checken op taaloneffenheden. 😉

Zorgen voor de kinderen

Sinds Jonah er is merk ik dat het niet zo is dat van 2 naar 3 kinderen zonder meer ingevoegd is zonder extra tijdsbezetting. Hoewel het makkelijk gaat en ik niet veel hoef na te denken over hoe die zorg eruit ziet, merk ik wel dat er met nu twee kinderen onder de 2 jaar (nog heel even, Hidde wordt komende maand alweer twee), er heel veel tijd gaat zitten in de letterlijke verzorging.

Iets wat wij als ouders erg graag doen en ook manlief doet daarin veel. Enkel het kost tijd, tijd die ik belangrijk vind, maar met een baby en/of dreumes op schoot ben je letterlijk bezet en kan er niet veel extra. Hooguit een halve poging tot het luisteren naar een studie gerelateerde video of iets doorlezen, de boodschappen online bestellen, veel verder kom je dan letterlijk niet.

Knuffeltijd is iets essentieels en dus ‘maken’ we daar ruimte voor. Uren per dag, zeker nu in de winterperiode zijn dat er nog meer, met niet fitte jongens die hangerig zijn van de snotterbellen. Vast een feest der herkenning voor veel ouders. Ohw en ja, nog een bijeffect: wij krijgen ze zelf ook?! Dus zelf ook geregeld wat minder fit de weken door (inmiddels heb ik coronatest 7 al gehad en ik verwacht niet dat het de laatste is). Het hoor er allemaal bij.

Ook onze tienerdochter wil op haar eigen manier de nodige aandacht, logisch. Al moet ook zij af en toe even wachten tot er tijd is om tijd vrij te maken. Als de kinderen op bed liggen is er dan vaak niet veel tijd( en met name energie) over voor elkaar. Iets wat we benoemen en accepteren, het is nu gewoon druk met een jong gezin. We genieten wel meer van de kinderen samen, nu we beiden fulltime thuis zijn en thuiswerken het nieuwe normaal is. (Niet alles is negatief in deze coronaperiode, want manlief krijgt nu veel meer mee van de ontwikkelingen van Jonah, die zo snel gaan. De tijd vliegt letterlijk. Jonah is al ruim 3,5 maand oud. Hidde zit volop in zijn ik doe nee periode en Riana zien we steeds meer tienergedragingen vertonen en wijzer de wereld in kijken.) Enkel moeten we ons-tijd nu echt plannen, iets wat voorheen ‘vanzelf’ ontstond is nu echt bewust elkaar opzoeken. En accepteren dat we onszelf wat wegcijferen omwille van de kinderen gebeurd dan ook regelmatig.

—Flesje tussendoor —

Er is altijd wat te doen. Me-time moet ik echt nemen!

Vanzelf komt het er niet vaak van, ja of ik moet me zo gammel voelen dat ik tot niets anders in staat ben dan wat simpel staren naar een schermpje, maar dan geniet ik er veel te weinig van. Een extra siësta neem ik geregeld voor het gezellig houden van mijn geestelijke gezondheid. Slaap is niet meer vanzelfsprekend met een baby en dreumes die je geregeld in de nacht onderbreken. Ik kan er dan ook echt van ‘genieten’ als ik even een uurtje extra ‘mag’ gaan liggen. Veel langer lukt vaak niet, dan word ik wakker van huilgeluiden of een kinderinvasie beneden. 😉 (Begrijp me niet verkeerd, dit alles is een vrije keuze van ons geweest en we genieten intens van ons gezin, maar de eerste vijf jaren worden met reden tropenjaren genoemd voor ouders en dat is hier niet anders.)

Corona maakt het zwaarder

Velen zijn de maatregelen zat en ook ik zou liefst morgen nog terug willen naar het oude normaal, maar ik weet dat dat er nog niet in zit en leg me neer bij de beperkingen. Hierdoor blijven veel me-time momenten of momenten samen nu wat meer beperkt rondom ons eigen huis. Waar ook nog steeds van alles te doen is en we proberen tussen alle drukte door dan ook geregeld iets beet te pakken. Zo komt er schot in de ‘woonzolder in wording’, lijkt de tuin steeds meer op hetgeen we voor ogen hebben en kijken we uit naar het moment dat we de schilder kunnen uitnodigen in ons huis. Iets wat ik terug hoor van meer mensen om ons heen. Het niet op vakantie kunnen vertaalt zich in werkzaamheden in- en om de eigen woning. Nu wonen we hier nog geen 2 jaar en in deze nieuwbouwwoning was nog van alles te doen (en nog steeds). Dit had uiteraard sneller gekund, maar het zijn keuzes. Vermoedelijk had alles er zonder corona nu piekfijn bijgelegen, maar we komen er wel. Dan maar iets rustiger aan.

Online winkelen is een zegen

Nu ben ik altijd al een groot fan geweest van online winkelen, maar dit laatste jaar ben ik er een nog grotere fan van geworden. Zeker tijdens mijn zwangerschap en de eerste maanden erna, was ik erg blij met de mogelijkheden om van alles via de post hierheen te laten bezorgen. Kleintjes groeien megasnel uit hun kleren en ook onze dame zit weer in een groeispurt. Wat fijn is het dan dat je dit allemaal kan laten bezorgen. Al was ik voor de schoenen toch wel erg blij dat ik een korte winkelafspraak kon reserveren recent. Dat heb ik toch graag zelf even in de handen.

Ohw en de boodschappen niet te vergeten. We hebben veelvuldig de AH of Picknick aan de deur gehad al. Ik heb er zelfs een blog over geschreven en deze bezorgdiensten vergeleken met elkaar.

Hoe ziet mijn me-time eruit tussen alle drukte door?

Helaas kost een echt me-time iets als bloggen me veelal teveel tijd. Ik ben niet van de korte blogs en dan is het vaak letterlijk teveel tijd die erin gaat zitten en ook al schieten de onderwerpen letterlijk dagelijks in mijn hoofd, daar blijft het dan ook bij. Ik heb letterlijk niet de tijd nu om zo vaak als ik zou willen in de pen te klimmen.

Wel houd ik in een fysieke agenda een soort gezinsdagboek bij met belangrijke gebeurtenissen, die ik later dan weer goed kan matchen met de foto’s die zijn genomen. Maar dit soort blogs, het schiet er momenteel bij in. Niet dat ik me daarvoor hoef te verontschuldigen, maar ik merk dat ik het mis en dus plan ik nu bewust een moment om dit van me af te schrijven.

Het zijn keuzes, wat wel en wat niet

Momenteel gaat er veel me-time zitten in mijn HBO-V studie. Iets wat ik al zo lang zo graag wil, maar studeren kost veel tijd. De examenweken staan weer voor de deur en ik heb me ingeschreven voor een drietal examens. Dus buiten wat kleine ontspanningsmomenten in een goed boek (recensie volgt nog), een serie staren of een kop thee samen met lief op de bank , zit ik vaak met mijn neus in de boeken. Hoewel ik wat minder uren nodig heb (dan er voor staan) om de stof door te werken, de opdrachten te maken en de toetsen te leren, kost het alsnog veel tijd.

Vanaf half april ga ik stagelopen en dan ben ik daar behoorlijk druk mee. Dan loop ik twee wisselende dagen (en roosters) per week stage bij een zorginstelling gedurende 10 weken. Ik ben nu al bezig met de voorbereidende opdrachten. Van een medestudent weet ik al, dat er veel wordt gevraagd in de stageperiodes. Met name de opdrachten die je dient te maken en uit te werken kosten een bulk extra tijd. Vooral in het klinisch redeneren, ethiek en onderzoek gaat behoorlijk wat tijd zitten en dan moet je ook nog een portfolio bijhouden met daarin vooraf opgestelde leerdoelen op de werkvloer, die je dan schriftelijk evalueert halverwege en aan het einde van de stage. Ik heb er zin in, maar ik gok zo dat ik ook de komende maanden niet wekelijks dit soort blogs zal schrijven. Maar wieweet verbaas ik mezelf nog.

De zomer zal hier in het teken staan van even de studie in de pauzestand om daarna aan een langere stageperiode te beginnen. En ergens hoop ik een parttime zorgfunctie te kunnen vinden die goed te combineren valt met het gezin om wat extra werkervaring op te doen. Al wacht ik bewust even tot deze stage periode geweest is en ik hopelijk ook een deel van mijn vertraging (door de zwangerschap) qua toetsen heb ingelopen.

Ook het creatieve ontspannen schiet er steeds bij in. Ik plan het soms bewust, net als de klussen in huis en tuin (en deze blog). Als kind kon ik me erg vervelend, maar nu is het eerder kiezen uit teveel leuks om te kunnen doen, wanneer ik tijd neem voor mezelf. Het is voor mij dan ook frustrerend dat ik er daarna dan niet de tijd voor heb om het in een blog te gieten. Het is zoals het is.

Maar de kern van deze blog is: het is druk hier in Huize Only, maar ik voel me er goed bij. Enkel kom ik niet toe aan alles wat ik graag zou willen doen en daardoor staat het persoonlijk bloggen op Onlybyme ongewild op een laag pitje. Toch denk ik graag positief en geniet ik van het nu online plaatsen van deze blog. Het kostte me wat tijd, maar het is wel gelukt!