coming soon 2818254 640

42 jaar en spontaan zwanger | Persoonlijke blog

Nu bijna 13 weken zwanger wil ik dit graag met jullie delen. De reden van mijn blogstilte had dus, naast mijn studie een andere reden: ik ben knetter zwanger en heb een heel trimester lang mogen genieten van zalige bijwerkingen. 😉

Twee handen die samen een lichtgroen klein babyschoentje vasthouden.
© Pixabay

Leuk dat ik het nu kan delen, dat we opnieuw in verwachting zijn!

Het is nu eenmaal gebruikelijk in Nederland om een tijdje te wachten voor je een zwangerschap aan de hele wereld verkondigd, al ben ik normaal niet geneigd iets lang voor me te houden, toch had ik voor Onlybyme een terughoudendheid. Dierbare vrienden weten het al een tijd, de meesten direct na de 8 weken echo, enkelen al daarvoor. Sterker nog, ik moest me echt inhouden bij zeer dierbare vrienden om niet direct de telefoon te pakken nadat de zwangerschaptest positief was, zo blij waren we met dit onverwachte grote nieuws.

Onze dochter weet het al sinds week 5, want net als bij haar kleine broer ben ik weer goed ziek geweest van de veranderingen in mijn lijf. Misselijk en intens vermoeid in combinatie met het hele gezin thuis vanwege het Corona virus werkt niet om een nieuwe zwangerschap te verbergen. 😉 Daar ik van de vorige keer weet dat het haar rust brengt, dat ze weet waarom mama ‘ineens’ anders is, liet ons dan ook geen moment twijfelen. Ze reageerde zeer verrukt en hoopt nu intens op een zusje. Iets wat ik goed kan begrijpen als ik me indenk hoe ik zelf was als 9 jarige dame. Toch weet ze dat de kans ook aanwezig is dat ze nog een broertje krijgt, en gelukkig is dat ook erg leuk!

In verwachting van een derde, iets heel speciaals!

De kleine frummel is zeer gewenst. Na de geboorte van Hidde, waren er voornemens om het daarbij te laten. De bevalling was nogal heftig en de zwangerschap was ook niet makkelijk verlopen (understatement). Toch vergeet je veel, als je een aantal maanden verder bent. Het gevoel wilde al vrij snel, toch hebben we er lang en goed over nagedacht. Uiteindelijk bleek het verlangen voor ons beiden erg groot en ging het zwanger worden, net als bij Hidde, spontaan. Iets waarvan ik me bewust ben, dat dit op latere leeftijd niet voor ieder stel met een kinderwens zo makkelijk gaat. We voelen ons dan ook vooral erg dankbaar, dat we dit nogmaals mogen meemaken.

We zijn ons bewust van de mogelijkheid van weer een zware zwangerschap, maar nemen het zoals het komt. Op dit moment is de ergste vermoeidheid een stuk afgenomen en ook de misselijkheid niet meer continu aanwezig. Uiteraard merk ik aan alles dat ik zwanger ben. Stemmingswisselingen, tranen om niets, pijntjes, vermoeidheid, een zeer snel in omvang toenemende buik én borsten. Kortom: knetter zwanger.

Een groot gezin, vroeger een droom, nu wordt het werkelijkheid

Als kind droomde ik van 4 kinderen en wilde ik al jong mama worden. Uiteindelijk werd ik op 33 jarige leeftijd mama en heb ik nu met mijn huidige partner een baby van 1 jaar en een nieuwe frummel onderweg. Mijn partner heeft ook een zoon uit zijn eerdere huwelijk, die al op zichzelf woont. Dus totaal 3 kinderen en eentje onderweg. We voelen ons immens dankbaar dat we elkaar hebben ontmoet en nu samen zo intens mogen genieten van ons gezin.

Hoe gaat het nu met mij?

Zoals ik al liet doorschemeren in de tekst hierboven, ben ik erg ziek geweest de eerste maanden en immens vermoeid. Op de top kon ik gevoelsmatig hele dagen én nachten slapen. Het eten was een ‘moeten’, door de misselijkheid heen, die indien geluk dan tijdelijk iets afnam.

De zwangerschapsemoties waren er ook vrijwel direct, en nog steeds kan mijn humeur zeer snel omslaan en soms (tot mijn grote ergernis) blijven hangen in een bui met een zeer kort lontje. Meestal is rusten dan de snelste manier om weer tot mezelf te komen.

Door het weer alles veel intenser beleven, ben ik erg snel overprikkeld en zoek ik dan ook geregeld even de stilte op. Niets zo erg als gek zijn op je kinderen en man, maar de drukte niet kunnen verdragen. Ik voel me dan echt een ‘rot’ mama en maak me uit de voeten. Zij kunnen er immers niets aan doen, dat ik intern tijdelijk anders functioneer. Ook manlief krijgt het er soms van langs, want ik kan van een mug een olifant maken, dat weten en toch niet kunnen stoppen met het uiten van mijn frustraties. Om direct daarna te snikken omdat ik mezelf zo verschrikkelijk vind doen tegen mijn geliefden.

Studeren gecombineerd met zwanger zijn en het gezin: een uitdaging!

De zwangerschap laat ik verder zoveel als mogelijk over me heen komen, maar door de vermoeidheid is het wel keuzes maken. Mijn studie is dan ook een zwaar punt om erbij te doen. Toch ben ik daar wel mee bezig, zij het op een iets rustiger tempo. Ik realiseer me dat ik zwanger ben en me daarop moet aanpassen. Dus het is realistisch indien het me niet lukt om alle examens met een voldoende af te ronden voor de zomer. Ik heb het laatste semester dan ook amper (online) lessen gevolgd en me gericht op een groepsopdracht met twee medestudenten. Die deadline is nog steeds haalbaar, al moet ik ook komende week nog even flink aan de bak. Gelukkig heb ik steeds meer energie, al gaat dat natuurlijk ook op en neer.

Het feit dat we door het Corona virus al langere tijd als gezin thuis zijn, heeft wel als voordeel gehad dat mijn lief me deels kon ontlasten met de zorg voor onze kinderen. We werken, wanneer mogelijk en bij mij gaat het rusten en gezin dus duidelijk voor het studeren en de rest. Het bloggen was de laatste tijd dan ook een station te ver. Daarbij vond ik het moeilijk om te bloggen en niets over de zwangerschap te vertellen.

Als de groepsopdracht is ingeleverd komt er bij mij weer wat rust en hoef ik enkel nog maar te studeren voor 3 examens. Iets wat ik persoonlijk liever doe, dan het schrijven van grote documenten. Al is het ook wel fijn te weten dat ik deze opdracht achter de rug heb en me dan de rest van het kalenderjaar kan richten op examens en met mijn neus in de boeken kan om alle kennis tot me te nemen die ik moet kunnen reproduceren.

Het bloggen blijft in ieder geval zalig om te doen. Ik verheug me nu al op een volgend moment dat er energie is om weer iets persoonlijks uit Huize Only hier te delen.

Lieve groet,

Barbara

disclaimer jpeg e1671742002932

Deze blog bevat een betaalde samenwerking met Thuistestenkopen.nl

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten