Zwanenzang is meer een ‘mannen-thriller’. Er breekt een virus uit onder vogels maar slaat die nu ook over op de mensen? Wie is hier verantwoordelijk voor?

| auteur: Franck Thilliez | uitgeverij: Xander | paperback en E-book | recensent: Inge van de Vegte |

Recensie Zwanenzang

Inhoud

Ironisch genoeg, gezien haar thuissituatie, werkt Amandine als microbiologe, waardoor ze regelmatig in aanraking komt met soms wel dodelijke virussen. Als in een vogelpark in het noorden van Frankrijk een aantal zwanen onder verdachte omstandigheden dood worden aangetroffen, is zij dan ook als een van de eerste ter plekke.

Een paar dagen later worden niet alleen de computers bij de afdeling Recherche in Parijs getroffen door een virus, ook het eerste slachtoffer van een griepvirus meldt zich ziek. Er komt een melding binnen over de vondst van stoffelijke resten van een mens en een hond. Hoofdinspecteur Nicolas Bellanger stuurt twee van zijn teamleden op pad, ter plekke zijn ze verbaasd over de geur van munt die er hangt. De verwondingen van de man en hond roepen ook verbazing op. Ze lijken gestoken te zijn met iets anders dan een mes, dat er aan de achterkant weer uit is gekomen. De plaats delict wordt volledig uitgekamd, waarbij in het meer een verschrikkelijke vondst wordt gedaan.

Ondertussen vallen steeds meer collega’s uit met griep, de druk op de nog wel aanwezige rechercheurs neemt toe. Is er een verband tussen de dode vogels en het griepvirus? Is het wel verstandig dat Amandine doorgaat met dit onderzoek? Of heeft ze eigenlijk geen keus meer? Bellanger dacht verlost te zijn van de Man in het Zwart, maar opeens duikt hij toch weer op… Wat is zijn rol in deze situatie? Weten ze hem op te sporen voordat hij nog meer dood en verderf kan zaaien?

Persoonlijke Leeservaring

Inge(34): Verwarrend vond ik het dat zowel voor- als achternamen gebruikt worden, soms allebei tegelijk, dan weer alleen de voornaam en even later weer alleen de achternaam. Er komen behoorlijk wat personages in het boek voor, door deze “namen-kwestie” lijken dat er nóg meer te zijn. Ik merk nu pas op dat de schrijver z’n eigen naam in het boek gebruikt heeft, dat is nogal ongebruikelijk volgens mij.

De cover, rug en beide binnenkanten vind ik gruwelijk, met de omgekeerde zwaan waar bloed uit spuit. Gelukkig kwam mijn verwachting die ik daardoor van het boek had niet uit. Er zitten zeker wel afschuwelijke scenes in, maar ik vond die niet zo beeldend beschreven. De rol van de zwanen had wat mij betreft wat meer aanwezig mogen zijn, uitgaande van de titel en de cover.

Ik vind het knap hoe de schrijver zo’n dik boek over een virus heeft kunnen maken, waarbij mijn interesse steeds gewekt is gebleven. Blijkbaar komen in eerdere boeken van Thilliez een aantal personages uit dit boek voor, maar ik heb niet gemerkt dat ik achtergrondinformatie miste. Het is wel leuk dat je tijdens het lezen ook nog iets leert (o.a. over de mysterieuze, onzichtbare wereld achter internet, darknet).

Zwanenzang is meer een “mannen-thriller”.

Het komt in ieder geval niet in de buurt van de boeken van bijvoorbeeld Suzanne Vermeer, Linda van Rijn en Jet van Vuuren (die ik typische “vrouwen-thrillers” vind schrijven). Wel vreemd dat voor deze titel is gekozen. De oorspronkelijke titel is Pandemia en ik ken zo al 2 boeken met dezelfde titel (van Loes den Hollander en Sarah Harrison).

Ik bleef nog wel met een aantal vragen achter na het lezen van dit boek, hoe loopt het bijvoorbeeld met de partner van Amandine af?

 

Conclusie

Interessant boek, niet voor watjes, nieuwsgierig geworden naar ander werk van Franck Thilliez!

 

Gerelateerd:

• Winacties op Onlybyme.
• Boekrecensies op Onlybyme.

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.