Penitenza

Recensie Penitenza, Karin Kallenberg en Dimitri van Hove

Wat gebeurd er in Italië nadat Johan en Merel hier een jaar besluiten te verblijven om (onder andere) aan de restauratie van Penitenza te werken?

Penitenza

| auteur: Karin Kallenberg en Dimitri van Hove | uitgeverij: Ellessy | paperback | recensent: Antoinette van Steeg |

Recensie Penitenza

Inhoud

Johan Jagers en zijn vrouw Merel vertrekken voor een jaar naar Italië, Florella, nadat hij gevraagd is deel te nemen aan een internationaal team om de basiliek te restaureren. Daarnaast dienen ze gelijk het schilderij ‘penitenza’ te restaureren. Dit is een unieke kans en de keuze is snel gemaakt.

Merel en Johan kunnen een jaar woonruimte huren bij de Nederlandse Daniël, die getrouwd is met de Italiaanse Lorredane. Merel en Daniël kennen elkaar van hun schoolperiode. Daniël neemt het leven niet zo nauw, is een echte vrouwenverslinder en onderdeel van de drugsmaffia. Hij leeft, naast zijn huwelijk, een eigen leven.

Gianni, vader van Lorredane, is tevens de leider van het internationale team. Hij vraagt van Johan het onmogelijke. Hij wil dat Johan het schilderij mooier maakt, in plaats van te restaureren. Johan weigert dit en niet veel later gebeurt er een verschrikkelijk ongeluk waarvan Johan bijna getuige is. Een van de teamleden valt van grote hoogte, tijdens de restauratiewerkzaamheden in de basiliek. Johan wordt opgepakt en veroordeeld.

Niet alleen de vader van Lorredane is even eerlijk, maar ook haar oma Maria Grazia en haar demente opa Giuseppe. Beiden wonen op Sicilië en vooral opa heeft een verleden als bokser en maffiabaas. Maria Grazia is nog een actieve vrouw in de vervalste kunst en helpt Daniël met zijn wiethandel.

Op het eind wordt steeds meer duidelijk wat en waarom de personages zich zo hebben gemanifesteerd in het verhaal. Wie kun je nog vertrouwen in deze bijzondere familie? Hoe houdt Merel zich staande als Johan is veroordeeld?

Persoonlijke Leeservaring

Antoinette (41): Penitenza wordt verteld vanuit meerdere personages, waarbij per hoofdstuk de naam vermeldt wordt van de ‘verteller’. Het geeft het verhaal reuring en enige tempo, maar echt goed leren doen we de personages niet. Maria Grazia en Daniël zijn de personages die ik het beste vond uitgewerkt. 

B.B. is het vorige boek van dit schrijversduo en deze vond ik heerlijk om te lezen. Helaas vond ik dit verhaal minder dan hun vorige samenwerking. Penitenza suddert meer aan en kent veel seksuele toespelingen, wat geen meerwaarde biedt aan het geheel. Dat neemt niet weg dat de schrijfstijl wel prettig is en het redelijk vlot leest. Zelf had ik verwacht dat het verhaal meer om het schilderij zou draaien, gezien de titel.

Ik heb respect voor duo-schrijvers. Tijdens het lezen bleef ik mij afvragen: wie heeft welk deel geschreven en hoe komen hun geschreven deel tot 1 geheel. Het afhankelijk zijn van elkaar vraagt meer dan als je een eigen boek schrijft. Wat dat betreft hebben ze het geheel tot een aardig geheel weten te verwerken in penitenza.

Dit keer was ik niet helemaal overtuigt van hun werk, maar het verhaal is zeker niet slecht. Het verhaal had meer diepgang en tempo mogen krijgen. Het geheel was dan overtuigender geweest en had meer spanning gekend. Een leuk boek voor tussendoor.

 

Gerelateerd:

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten