Missie Manhattan

Recensie Missie Manhattan, Barbara Fuchs

Missie Manhattan, wat doe je als je vader aan de andere kant van de wereld woont en je moeder hem nodig heeft?

                                                                Missie Manhattan

| auteur: Barbara Fuchs | uitgeverij: Droomvallei | Paperback | recensent: Antoinette van Steeg en Katinka van Steeg |

Recensie Missie Manhattan

Inhoud

Deel 1 van de serie: Familie in duizend kleuren.

Nederland, 2002. Jack besluit in overleg met zijn vrouw Julie, zijn droom te volgen. Hij heeft een baan als hoofd van de afdeling chirurgie aangeboden gekregen in New York. Maar hoe moet het met het jonge gezin? Julie belooft in de vakanties met de kinderen langs te komen. Uiteindelijk zal het gezin gaan emigreren naar New York.

Tien jaar later. Jack werkt nog steeds in New York maar de rest van het gezin verblijft nog in Nederland. Julie heeft teveel last van heimwee. Oma helpt het gezin waar ze kan. De kinderen zijn ondertussen tieners. Lex is 16, de tweeling Maud en Sam zijn 14 en Axel is 12.

Thuis gaat het met Julie niet zo goed en ze wil het Jack niet vertellen. In het diepste geheim hebben ze een plan bedacht. Ze hebben tegen Julie gezegd dat ze met oma naar Gran Canaria op vakantie gaan maar dit is niet geval. Ze gaan naar hun vader in New York.

Wat maken ze een hoop mee! Zo mogen ze meelopen in het ziekenhuis waar Jack werkt, raakt oma verliefd net als Lex. Sam raakt in ernstige problemen als ze in een verkeerde ruimte terecht komt. Zal het ze lukken, ondanks alle gebeurtenissen, om hun ouders weer bij elkaar te krijgen?

 

Persoonlijke Beleving

Antoinette (40):  Missie Manhattan is een heerlijk boek voor de jeugd. Het verhaal is avontuurlijk met een heerlijk vleugje hilariteit. De leeftijd van de 4 kinderen past goed bij de doelgroep. Oma die nog heerlijk ondernemend is maakt het verhaal helemaal af.

Het is een boek dat je snel pakt en je mee zuigt in de avonturen die ze meemaken in New York. Het is een heel ander leven dan ze kennen in Nederland. Ook al weet je hoe het boek zal aflopen, toch blijft het einde mooi. Dit is waar ze het allemaal voor hebben gedaan.

Ik heb kunnen genieten van deze jeugdroman. Het vervolg komt volgend jaar. Dus wie weet mogen we nog meer genieten van Barbara Fuchs.

Katinka(12):

Dit is echt een leuk boek. Ik vond het verhaal vanaf de eerste hoofdstuk al leuk. Elke avond las ik weer een stuk.

De voorkant van het boek is ook erg mooi. Hoe mooi is het als kinderen hun ouders willen samen willen brengen?

Ik ben erg benieuwd naar het volgende boek. Dit is namelijk een serie. Zullen de kinderen weer van alles gaan meemaken?

 

Gerelateerd:

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten