Mijn reis met Gobi is een waargebeurd, emotioneel verhaal over de liefde voor een hond.

Wendy (41)): Mijn reis met Gobi is een van de meest indrukwekkende boeken die ik ooit gelezen heb. En dat zijn er nogal wat. Maar soms lees je een boek dat blijft hangen.

| auteur: Dion Leonard | uitgeverij: Harper Collins | paperback en E-book | recensent: Wendy van den Berg |

Recensie Mijn reis met Gobi

Inhoud

Dion Leonard is een ultramarathonloper. Dit boek gaat over één van de zwaarste wedstrijden die hij loopt. Een afstand van 250 kilometer in 6 dagen tijd door de Gobiwoestijn in China met temperaturen tussen de 40 en 50 graden. Het zou een ware uitputtingsslag worden voor Dion en de andere renners. Zeker ook omdat ze tijdens het hardlopen ook hun eigen spullen mee moeten nemen. Van slaapzak tot het eten en drinken voor die dagen. Het enige dat ze onderweg krijgen is water.

Na de eerste dag lopen, kwam er een hondje het kamp binnen waar alle deelnemers de nacht door zouden brengen. Hij begon wat te schooien maar omdat ze hun eigen eten mee moesten nemen, had Dion besloten dat het hondje niks kreeg van hem. Hij had zijn energie zelf hard genoeg nodig.

De ochtend van de tweede dag, kwam het hondje naar de startlijn. Hoewel er vele deelnemers waren, ging het toch naast Dion staan en keek hem strak in de ogen terwijl zijn staartje heen en weer zwiepte als een malle. Het startschot werd gegeven en het hondje begon naast Dion mee te rennen. De vriendschap vanuit het hondje naar Dion was er al maar andersom nog niet.

Na twee dagen mee te hebben gerend was de vriendschap wederzijds. Maar Dion had een hele zware dag voor de boeg en liet het hondje bij de organisatie achter. Elke avond kroop het hondje naast Dions slaapzak.

De dag van afscheid nemen brak aan.

Dion moest naar huis en het hondje, dat hij inmiddels Gobi had genoemd, kon niet mee reizen naar Schotland. Er moest van alles geregeld worden en het zou een lange weg worden. Hij moest Gobi achterlaten in China en thuis alles gaan regelen.

Alles wat tegen kan zitten met het regelen zit ook tegen. Maar met behulp van heel veel mensen, die allemaal geïnspireerd zijn geraakt door Gobi en Dion, lijkt het toch te gaan lukken. Of toch niet?

Persoonlijke Leeservaring

Wendy (41)): Mijn reis met Gobi is een van de meest indrukwekkende boeken die ik ooit gelezen heb. En dat zijn er nogal wat. Maar soms lees je een boek dat blijft hangen. Niet zozeer de details van alles wat beschreven is maar puur het gevoel dat je krijgt tijdens het lezen. Ik kan wel zeggen dat ook ik ben geïnspireerd en geraakt door Gobi en Dion.

Ik ben geen fan van hardlopen maar zelfs de verhaaldelen die over de marathon gaan, konden me boeien. De beschrijving van de omgeving, het deel van de route en natuurlijk de stand van zaken omtrent de gesteldheid van Dion zelf. Zijn gedachtes tijdens het hardlopen gaan vooral over de strijd tussen opgeven en doorzetten. Het is prachtig beschreven.

Soms krijg je ook even een terugblik in zijn leven, over zijn moeilijke jeugd in Australië en hoe de liefde voor het hardlopen ontstaan is. Hoe veerkrachtig mensen en dieren kunnen zijn en wat hoop en liefde met iemand kunnen doen, is erg goed naar voren gebracht in dit ontroerende verhaal.

 

Gerelateerd:

• Winacties op Onlybyme.
• Boekrecensies op Onlybyme.

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.