Recensie Levenshaast, Ingeborg van Beek
Levenshaast geeft weer hoe het leven van Ingeborg in haast verloopt als ze de diagnose te horen krijgt dat ze een hersentumor heeft en haar leven zomaar ineens voorbij kan zijn.
| auteur: Ingeborg van Beek | uitgeverij: Xander | Paperback en e-book | recensent: Wendy van den Berg |
Recensie levenshaast
Inhoud
Ingeborg is 39, heeft 2 jonge kinderen, en man en een eigen zaak waarmee zij het hoofdinkomen binnenbrengt. Terwijl ze midden in de nacht haar jongste dochtertje borstvoeding geeft, valt ze in slaap. Alleen als ze wakker wordt, staan er in één keer een aantal ambulance medewerkers in haar kamer. Ze wordt naar het ziekenhuis begeleid omdat ze een epileptische aanval heeft gehad.
In het ziekenhuis worden allerlei onderzoeken gedaan en 2 dagen later krijgt ze de diagnose hersentumor.
Ze vindt dat ze nog van alles moet doen en begint aan het laatste deel van haar leven met een enorme haast als haar drijfveer. Ze denkt er geen seconde over na om het rustiger aan te doen want ze wil dit en ze wil dat nog doen. Maar ondertussen neemt ze ook verkeerde beslissingen en komt haar leven totaal op z’n kop te staan. Ingeborg is iemand die door wil gaan om het uiterste uit het leven te halen. Door een bucketlist die gigantisch is, haar gezin en haar werk zijn haar dagen compleet gevuld en komt ze niet toe aan wat iedereen om haar heen zegt: Zoek de rust op en denk aan jezelf.
Persoonlijke Leeservaring
Wendy: Toen ik aan dit boek begon verwachtte ik een dramatischer boek dan het bleek te zijn. Er zijn weinig tot geen uitgebreide beschrijvingen van de onderzoeken en behandelingen. Wel over haar gezin, haar werk en over de rust die iedereen haar aanraadt. Haar emoties worden wel weer heel goed beschreven, waardoor je erg goed wordt meegenomen in haar beleving. Hoe ga je als moeder van een kleuter en een peuter om met het feit dat je ze misschien helemaal niet ziet opgroeien? Elk half jaar de stress van de MRI-scan, en niet meer goed kunnen functioneren door de epilepsie en de tumor die tegen de hersencellen aanzit.
Ik vind Ingeborg een krachtige vrouw die gaat voor wat ze wil bereiken. Soms dacht ik: wat doe je jezelf toch aan door zo te blijven rennen in het leven. Maar aan de andere kant snap ik het rennen ook wel, als je beseft dat je tijd zo om kan zijn en je hebt nog zoveel dromen en plannen. Dan snap ik haar levenshaast heel goed.
Dus als je zit te wachten op een boek over een heel relaas wat zich in een ziekenhuis afspeelt als je een hersentumor hebt, moet ik je teleurstellen. Dit is niet zo’n boek. Wil je weten hóe iemand er mee omgaat in het dagelijks leven, dan is dit echt een aanrader.
Gerelateerd:
- Directe link naar andere boekrecensies.
Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking