Klaproos

Recensie Klaproos, Anne-Fleur van der Heiden

Klaproos is een indrukwekkend verhaal over opgroeien en leven met verslaafde ouders.

Klaproos

| auteur: Anne-Fleur van der Heiden | uitgeverij: Nieuw Amsterdam | hardcover en E-book | recensent: Antoinette van Steeg |

Recensie Klaproos

Inhoud

Noor is opgegroeid met een verslaafde moeder en stiefvader. Haar biologische vader is nooit in beeld geweest. Dit heeft haar jeugd niet makkelijk gemaakt. Haar moeders gedrag was zeer onvoorspelbaar wat Noor gemaakt heeft tot wie ze nu is. Noor studeert maar is zoekende in de liefde en waardering die ze zoekt bij andere.

Om aan geld te komen tippelde haar moeder geregeld. Noor voelde van kinds af aan de druk om voor haar moeder te zorgen. Ze wist niet beter omdat ze weinig andere voorbeelden had.

Dan blijkt haar stiefvader ongeneeslijk ziek te zijn, kanker. Haar moeder vraagt Noor om hun contact, die ze niet meer hadden, op te pakken. Noor besluit in te gaan op deze vraag niet wetende dat het haar verleden weer oprakelt.

Zowel haar moeder als stiefvader zijn nog steeds niet clean van hun drugs en drank verslaving. Noor laat zich weer door haar moeder uitschelden, kleineren en keer op keer wordt ze teleurgesteld. Noor realiseert zich, nu ze ouder is, dat haar jeugd niet verlopen is zoals ze had mogen verwachten. Zij zorgde voor haar moeder en gaf haar liefde. De moeder-dochter relatie is verre van gezond.

Aan het eind van het boek, Noor is volwassen, leest ze het dagboek van haar moeder waar haar stiefvader ook wel in schreef. Noor leest hierin dat haar moeder haar lastig vond, een blok aan het been. Noor betekende weinig voor haar.

Klaproos vertelt op een zeer persoonlijke wijze het leven van een kind die met verslaafde ouders opgroeit.

Persoonlijke Leeservaring

Antoinette: Dit boek lees je niet zomaar even. Wat een indrukwekkend geschreven verhaal is Klaproos. Anne-FLeur van der Heiden schrijft uit eigen ervaring, wat het verhaal klein, puur en rauw laat aanvoelen.

De hoofdpersonage, Noor, weet niet beter dan dat wat haar moeder en stiefvader doen normaal is. Ze is er van kleins af aan mee opgegroeid. Wanneer ze ouder wordt neemt ze afstand van haar moeder.

Wat moet het verschrikkelijk zijn om zo door je moeder behandeld te worden. Ik heb respect voor Noor dat ze het contact weer aangaat. Waar hun gezamenlijke leven gestopt is, gaat haar moeder weer verder met Noor af te zeiken en te kleineren.

Ik heb het boek met een brok in mijn keel afgesloten. Ik heb met de jonge Noor te doen gehad en respect voor de Noor die het contact weer aangaat. Ze draaft weer op als haar moeder haar voor de zoveelste keer belt en dan lees je, als eigen kind, later in het dagboek dat je moeder niks met haar eigen kind had. Verschrikkelijk!

Anne-Fleur van der Heiden heeft met dit debuut een prachtig, persoonlijk verhaal neergezet dat de lezer niet anders dan raken kan. Haar schrijfstijl is prettig en neemt de lezer mee in haar verhaal. Niet alles beschrijft ze in detail en het is geen dikke pil (176 blz) maar juist dat maakt het boek puur en persoonlijk.

Ik heb genoten van dit debuut maar wel met een brok in mijn keel.

 

Gerelateerd:

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten