Ik weet alleen mijn naam nog is een psychologische thriller die je van het begin tot het eind laat meepuzzelen. Eloïse wordt wakker op een eiland en weet niks meer.

| auteur: C.J. Cooke | uitgeverij: HarperCollins | paperback en E-book | recensent: Wendy van den Berg |

Recensie Ik weet alleen mijn naam nog

Inhoud

Eloïse en Lochlan zijn de hoofdpersonen in dit verhaal. Ze zijn getrouwd en wonen in London. Twee kinderen maken het gezin compleet. Eloïse is een erg toegewijde moeder en Lochlan is de halve week van huis om te werken.

Als Eloïse plotseling verdwijnt, staat Lochlan voor een raadsel. Geen sporen van braak, de kinderen en al haar bezittingen zijn nog thuis. Ook haar auto staat nog voor de deur. De opa en oma van Eloïse komen vanuit Zwitserland naar London om Lochlan en de kinderen te helpen en te ondersteunen. Niemand schijnt iets te weten van deze rare verdwijning.

Eloïse zit ondertussen op een Grieks eiland en lijdt aan geheugenverlies. Gelukkig zijn er vier andere mensen aanwezig, maar voor de rest is het eiland verlaten. Langzaam probeert ze met behulp van de anderen haar geheugen weer terug te krijgen zodat ze naar huis kan. Waar dat dan ook mag zijn.

Deze vier mensen zeggen dat ze daar zijn om zich af te kunnen zonderen om te schrijven. Joe, Sariah, Hazel en George. Het is een apart clubje mensen met ieder zijn eigenaardigheden en karaktereigenschappen. Kan Eloïse deze mensen vertrouwen? Waar hoort ze thuis en zijn er mensen die haar missen?

Persoonlijke Leeservaring

Wendy (41): Meteen op de eerste bladzijde begint de puzzel. Sommige stukjes kan je meteen neerleggen, vaak duurt het iets langer, maar het plot is iets wat ik niet zag aankomen. Telkens wordt er maar 1 stukje onthuld. Soms past het meteen maar vaak past het nergens en blijf je er mee zitten. Wat dat betreft is dit het een geweldig boek.

Je leest mee met Eloïse en Lochlan. Aan het begin van elk hoofdstuk staat wie er aan het woord is, waar diegene is en welk jaar. Er wordt namelijk ook teruggekeken in het verleden want ook daar zijn puzzelstukjes te vinden.

Helaas kan ik niet te veel uitwijden over het verhaal, want dan zou ik nu ook al stukjes weggeven. Bijna alles is namelijk een puzzelstukje. Ondanks dat, is het boek niet moeilijk om te lezen. Je kan het tussendoor wegleggen om vervolgens weer precies te weten hoe het zat. Ik vind het knap hoe de schrijfster dit zo kon beschrijven.

Het plot zag ik pas net ervoor aankomen, maar alsnog was er een verrassing. Dat gaf het verhaal extra kracht. Je merkt dat de schrijfster goed weet wat ze wanneer kan vertellen.

Dus, ben je op zoek naar een verhaal waar je van begint tot eind in mee kan puzzelen? Dan is Ik weet alleen mijn naam nog het ultieme boek.

Gerelateerd:

• Winacties op Onlybyme.
• Boekrecensies op Onlybyme.

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.