Het Noordwater roept een ijskoude sfeer op die je op het puntje van je stoel laat gruwelen. Het geeft een rauwe kijk op de walvisvangst in de 19de eeuw.

| auteur: Ian McGuire | uitgeverij: Cargo | paperback en E-book | recensent: Evy De Brabander |

Recensie Het Noordwater

Inhoud

In 1859 stapt Patrick Sumner als scheepsarts aan boord van de Volunteer, een walvisvaarder die richting Groenland vertrekt. Sumner is oneervol ontslagen uit het leger na een gruwelijke ervaring in Delhi, waarvan de schuld hém in de schoenen wordt geschoven. Hij wil opnieuw beginnen, ver weg van Groot-Brittannië, en kiest voor een laag loon aan boord van een schip dat volgens velen verdoemd is. De kapitein, Brownlee, heeft in het verleden al één keer pech gehad, en het ongeluk zou hem blijven achtervolgen, zeggen de scherpe tongen. Sumner is een nuchter persoon en gelooft niet in al deze beweringen. Hij voorziet geen plezierreisje, maar is ook niet bang voor de ontberingen die hem in het vooruitzicht liggen.

Aan boord bevindt zich ook harpoenier Henry Drax, een gewetenloze en wrede man, die zijn ware aard voor alle opvarenden kan verbergen tot ze het Noordwater bereiken. Wanneer op een dag één van de scheepsjongens vermoord wordt aangetroffen, lijkt het onheil hen daarna elke minuut van de dag te achtervolgen. Het ijs wordt hun vijand en ze worden allemaal bang om de anderen te vertrouwen, want wie weet welke plannen er worden gesmeed? De situatie wordt steeds uitzichtlozer en zelfs de taaiste scheepslieden worden radeloos. Wie zal deze reis overleven? En wat is de prijs die ze daarvoor moeten betalen?

Persoonlijke Leeservaring

Evy: Het Noordwater stond op de longlist van de Man Booker Prize in 2016. Voor mij gaf dat al aan dat dit waarschijnlijk geen doodgewone thriller is. Het wekte in ieder geval mijn nieuwsgierigheid en ik ben dan ook erg blij dat ik de kans kreeg om dit bijzondere boek te lezen. Het is een cocktail van genres, een literaire basis die wordt overgoten met een sausje van spanning.

De sfeer die in dit boek gecreëerd wordt, is voor mijn gevoel, ongeëvenaard. Ik kreeg het zelf koud van alle beschrijvingen over de uitgestrekte ijsvlaktes bedekt met sneeuw. Je moet als lezer wel een sterke maag hebben om bepaalde scènes te lezen. Ik zat gewoon te gruwelen van alle indrukken die McGuire op me afstuurde! Als je een camera op mijn gezicht had gezet tijdens het lezen, waren daar zeer interessante beelden uit gekomen. Sommige zinnen heb ik met half toegeknepen ogen, gekromde tenen en vingers gelezen.

Het Noordwater beschrijft waarschijnlijk de realiteit, zoals die in de 19de eeuw was voor de bemanningslieden van een walvisvaarder. De auteur houdt er, op zijn zachtst uitgedrukt, een rauwe schrijfstijl op na. Natuurlijk draagt dit bij tot de eerder benoemde sfeer van het boek, maar ik kan me voorstellen dat het niet voor elke lezer is weggelegd. Daarentegen, als je het aan kan, moet je dit boek lezen. Ik beloof je dat het een unieke ervaring is.

Het boek leest erg vlot en de plot is gebaseerd op het egoïsme van de personages. Wat doen mensen als ze in het nauw gedreven worden? Wat hebben ze er voor over om te overleven?

Ik hoop dat jullie het aandurven om de ijskoude sfeer van Het Noordwater te ontdekken!

Gerelateerd:

• Winacties op Onlybyme.
• Boekrecensies op Onlybyme.

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.