De geheimzinnige tuin is een feelgood roman waar ook spanning in te vinden is. Zelfs als je geen groene vingers hebt, is dit een leuk boek om te lezen.

| Auteur: Sarah Jio | Uitgeverij: Boekerij | paperback en E-book | Recensent: Inge van de Vegte |

Recensie de geheimzinnige tuin

Inhoud

De proloog speelt zich af in 1803. Daarna wisselt het verhaal zich af tussen 2001, vertelt door Addison, en 1940, waarbij Flora de hoofdrolspeelster is. De rode draad is de zeldzame camelia Middlebury Pink. Zo zeldzaam zelfs dat er nog maar één van schijnt te bestaan.

Flora is een bakkersdochter, het gezin moet hard werken om het hoofd boven water te houden. Op een dag wordt ze benaderd om vanuit New York naar Engeland te reizen. Onder het mom van kindermeisje zal ze op het landgoed van haar nieuwe baas op zoek moeten gaan naar de Middlebury Pink, waarna ze een flinke beloning zal krijgen. Omdat ze weet dat haar ouders schulden hebben, besluit ze de uitdaging aan te gaan en vertrekt. De kinderen waar ze voor moet zorgen hebben al veel kindermeisjes zien komen en gaan, ze maken het Flora dan ook behoorlijk lastig. Toch houdt ze vol en dat werpt z’n vruchten af. De kinderen mogen haar en willen haar niet meer kwijt. Haar opdrachtgever is daar echter niet van gediend, voor hem telt alleen het gewenste resultaat; dé camelia.

Addison wordt achtervolgd door haar verleden als de kans zich voordoet naar het landgoed van haar schoonouders te vertrekken. Ze besluit te gaan in de hoop haar kwelgeest kwijt te raken. Addison is tuinarchitect en kijkt haar ogen uit op het landgoed. Ze is vooral onder de indruk van de camelia-tuin. Haar man Rex is schrijver, samen bedenken ze een nieuwe verhaallijn. Ze worden daarbij geholpen door een boekje, waarin de verschillende camelia-bomen staan met mysterieuze aantekeningen. Van wie is dat boekje geweest? Wat betekenen de getallen die bij bepaalde bomen staan? Waarom is er een bladzijde uit het boekje gescheurd?

Persoonlijke Leeservaring

Inge:  Door de cover, met de roze bloemen en een bankje dat uitkijkt op een meertje, dacht ik dat De geheimzinnige tuin een zoetsappige roman zou zijn. Niets bleek minder waar! Zowel in de verhaallijn van Addison als Flora speelt spanning een belangrijke rol.

Wat me op is gevallen is dat de proloog volledig op zichzelf staat, alleen de camelia komt terug in het verhaal. Verder denk ik dat er meer uit de geschiedenis van Addison gehaald had kunnen worden. Voor mijn gevoel is dat deel niet goed genoeg in het boek verweven. De vele toevalligheden hebben me niet gestoord, maar kwamen soms wel ongeloofwaardig over. Ondanks deze punten van kritiek heb ik De geheimzinnige tuin met veel plezier gelezen, mooi hoe het einde van het boek de cirkel rond maakt.  

Conclusie

De geheimzinnige tuin is een leuk boek, zelfs voor iemand die geen groene vingers heeft. Je waant je af en toe echt op een Engels landgoed, knap geschreven!

Gerelateerd:

• Winacties op Onlybyme.
• Boekrecensies op Onlybyme.

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.