Een botsing op het spoor

Recensie Een botsing op het spoor, Joris van Casteren

Een klein boekje met een zeer persoonlijk verhaal over zelfdoding, beschreven vanuit meerdere mensen.

Een botsing op het spoor

| auteur: Joris van Casteren | uitgeverij: Querido | paperback en E-book | recensent: Antoinette van Steeg |

Recensie Een botsing op het spoor

Inhoud

Maandag 28 november 2016. Het is een koude, mistige, nog donkere ochtend als de trein van Veolia, ook wel boemeltje genoemd, zijn rit begint van Nijmegen naar Roermond. Ter hoogte van van de spoorwegovergang Slonsweg-Scheidingsweg komt de trein abrupt tot stilstand.

Twee vrouwen en hun honden staan op het spoor en komen om. Eén hond weet zichzelf te redden. Waarom wilde deze vrouwen, moeder en dochter, uit het leven stappen? Hun auto, een rode Hyundia, staat verlaten op de plek waar ze zijn uitgestapt.

De passagiers mogen de trein niet verlaten. De machinist zit verbouwereerd in zijn boemeltje. Had hij dit ongeluk kunnen voorkomen? De mensen die wachten bij de overgang zien een hond voorbij rennen en ondertussen ontstaat er een lange file.

De politie, begrafenisondernemers en mensen van pro-rail worden opgeroepen omdat ze de resten moeten bergen van de slachtoffers en honden. Het zal nooit wennen.

Wie waren deze vrouwen? Nadat het kenteken nagetrokken is, bezoeken ze de familie. Geschrokken vertellen zij dat het inderdaad hun zus en nicht zijn die in deze auto rijden. Beiden leefden samen onder één dak, met hun honden, een teruggetrokken leven. Hun zoon en broer is al overleden en hun man en vader is bij hun weg.

De auteur vertelt het ongeluk aan het spoor, op een zeer indrukwekkende wijze vanuit de vele ogen die betrokken of in de buurt waren van het spoor. Daarnaast vertelt de familie heel persoonlijk hun verhaal over het leven van deze twee vrouwen.

Persoonlijke Leeservaring

Antoinette(40): Een botsing op het spoor kent maar 104 bladzijde die mij vanaf het begin af aan hebben geraakt. Het verhaal begint bij de machinist en eindigt bij de familie en nabestaanden van de vrouwen.

Een botsing op het spoor is niet zomaar een boek. Het vertelt heel persoonlijk en zonder enig oordeel over de zelfdoding van 2 vrouwen met hun honden.

Joris van Casteren weet de lezer op een zeer bijzondere wijze de reconstructie van deze dag te vertellen vanuit elk denkbaar perspectief. Joris vertelt het verhaal vanuit een aantal passagiers, de machinist, politiemensen, begrafenisondernemers, mensen die wachtten voor de overgang en zelfs de familie van de slachtoffers. Het geeft een zeer indrukwekkend beeld over wat zelfdoding doet met de betrokkenen vanuit vele oogpunten.

Een botsing op het spoor is niet zomaar een boek dat je even leest. Het pakte mij bij mijn strot en ik heb het ook meerdere keren gelezen. Het is zo’n indrukwekkend persoonlijk boek, beschreven vanuit vele mensen waarbij de lezer een beeld krijgt van deze dag maar ook de gevolgen na die tijd.

Voor wie houdt van het lezen van waargebeurde verhalen, is Een botsing op het spoor, zeker een aanrader.

 

Gerelateerd:

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten