Duistere harten

Recensie Duistere harten, Nora Roberts

Duistere harten heeft mij op het puntje van mijn stoel laten zitten en mij door de bladzijdes heen laten vliegen.

Duistere harten

| auteur: Nora Roberts | uitgeverij: Boekerij | paperback | recensent: Cindy Strijkers-Brakel |

Recensie Duistere harten

Inhoud

In Duistere harten maken we kennis met Clare Kimball, die in de New Yorkse wijk Soho een luxe leven als gevierd kunstenares leidt. Ondanks haar succes voelt Clare zich rusteloos en is zij niet tevreden over haar laatste werken. Haar gedachten zijn meer en meer bij Emmitsboro, waar zij is opgegroeid. Na de zelfmoord van haar vader is zij het stadje ontvlucht, maar Clare voelt dat het nu tijd is om terug te keren naar haar roots.

Het huis waar Clare is opgegroeid staat leeg en Clare kan er zo intrekken. In Emmitsboro vindt Clare haar creativiteit en passie terug en ze maakt haar beste werken ooit.

In het slaperige stadje waar nooit iets gebeurt, blijft de komst van Clare niet onopgemerkt. Al snel staan de eerste oude bekenden voor de deur. Zoals ook sheriff Cameron Rafferty, een jeugdvriend van Clare haar tweelingbroer. Al snel blijkt er een vonk over te slaan tussen de twee.

Clare wordt geteisterd door nachtmerries. In haar dromen hoort ze gechant, het roept een oerangst in haar naar boven. Ze wordt badend in het zweet wakker, met een onheilspellend gevoel.

Onder de oppervlakte van het saaie Emmitsboro blijkt een duister geheim zich schuil te houden. Het begint ermee dat er een lijkje wordt opgegraven, daarna wordt er een man verminkt en vermoord terug gevonden en er worden mensen vermist. Alles wijst erop dat er een satanische sekte actief is.

Als één van Clare’s kunstwerken wordt gestolen, blijkt er een connectie te zijn tussen de geheimen van het stadje en Clare. Wie kan Clare vertrouwen? Kan zij überhaupt wel iemand vertrouwen?

‘Er viel een lichte motregen, waardoor de grond in de kring modderig werd. In de kuil brandde geen vuur, er lagen alleen oude asresten, hout en bot in.’

Persoonlijke Leeservaring

Cindy: Duistere harten is een verhaal wat ik het liefst achter elkaar had willen doorlezen. Wat ik zo bijzonder vind, is dat een gedeelte behoorlijk voorspelbaar was voor mij, maar dit was totaal niet storend omdat Nora Roberts zo’n meester is in de vertelkunst.

De personages werden, wat mij betreft, echt tot leven gebracht zodat ik echt met ze kon meeleven. Niet alleen door de beschrijving van uiterlijke kenmerken, maar zeker ook door het omschrijven van hun karakter en het toevoegen van reacties. Dit gold ook voor de situaties waarin de personages zich bevonden. Hier en daar heb ik met gefascineerd afgrijzen doorgelezen.

Het plot van Duistere harten vond ik goed in elkaar gezet. Het is duidelijk dat de auteur zich goed heeft verdiept in het satanisme en de rituelen die hiermee gepaard gaan. Maar ook hoe mensen van wie je het niet zou verwachten, hier diep in betrokken kunnen zijn. Het einde zal, denk ik, voor veel mensen als een grote verrassing komen.

Ik ben van mening dat Duistere harten een boek is voor mensen die goed tegen bloed en duistere rituelen kunnen.

Normaal gesproken is de spanning en liefde tussen twee mensen iets wat bij Nora Roberts op de voorgrond staat. Dat was in Duistere harten minder het geval. Hier kreeg het verhaal juist de hoofdrol en ik weet zeker dat de echte thriller liefhebber hiervan zal smullen.

‘Laat een ieder die inzicht heeft, het getal van het beest ontcijferen, want daarmee wordt een mens aangeduid.’

– Openbaring

 

Gerelateerd:

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten