De toeschouwers

Recensie De toeschouwers, Hilde Vandermeeren

Inge: ‘Tijdens het lezen van de toeschouwers, maar ook nog nadat ik het boek uit had, heb ik me regelmatig afgevraagd wanneer het punt bereikt zou zijn dat je stopt toeschouwer te zijn en actie gaat ondernemen.’

De toeschouwers

| auteur: Hilde Vandermeeren | uitgeverij: Q | paperback en e-book| recensent: Inge van de Vegte |

Recensie De toeschouwers

Inhoud

Marion is kickbokser en neemt het in de ring vaak op tegen Dana. Als Dana voor haar dochter Chavi oppas zoekt omdat ze opeens op zakenreis naar Japan moet, vraagt ze Marion. Het gaat alleen om de weekends, aangezien Chavi op het punt staat te beginnen op het internaat. Na wat aandringen gaat Marion akkoord. Ze brengt Chavi voor haar eerste dag weg en krijgt een deja vu; zelf heeft ze ook op internaat gezeten, waarbij ze haar vriendin Lilly enorm in de steek heeft gelaten. Ze vertrouwt één van de medewerkers niet en besluit te solliciteren op een openstaande vacature, om een oogje in het zeil te kunnen houden. Tot grote afschuw van Chavi wordt Marion aangenomen en ze mag zelfs meteen beginnen.

Er gebeuren meerdere rare dingen; verschillende personen worden gepest, de knuffelbeer van Chavi verdwijnt, er wordt iemand vermoord in de lerarenkamer, Mocking Bird eist een slachtoffer, een huis brandt volledig af, etc.

Net als Chavi op het punt staat Marion te vertrouwen, gebeurt er iets waardoor dat broze vertrouwen in één klap wordt weggevaagd. Hoe zal Chavi daarmee omgaan?

Persoonlijke Leeservaring

Inge (32): Pas bij het maken van deze recensie dringt tot me door waar de titel op slaat. Er worden veel, helaas nog steeds actuele, thema’s/problemen in dit boek aangehaald; kindermisbruik, pesten (zowel op scholen als op het werk), racisme. Vooral door deze thema’s heb ik soms zitten gruwelen.

Tijdens het lezen, maar ook nog nadat ik het boek uit had, heb ik me regelmatig afgevraagd wanneer het punt bereikt zou zijn dat je stopt toeschouwer te zijn en actie gaat ondernemen. Je kunt natuurlijk nooit vooraf weten hoe je op een bepaalde situatie zou reageren, door dit boek ga je daar wel over nadenken. Zou dat ook de achterliggende bedoeling van de schrijfster zijn geweest?

Het boek wordt vanuit meerdere personen verteld, wat het interessant houdt. Vooral de verhaallijn waarbij Mocking Bird degene onder druk zet die hem aan een slachtoffer moet helpen, heeft indruk op me gemaakt.

De schrijfstijl is prettig, je merkt niet dat het om een Belgische auteur gaat.

Conclusie: Na Scorpio had ik hoge verwachtingen van de boeken van Vandermeeren. De toeschouwers vond ik iets minder spannend, maar ook zeker het lezen waard!

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten