Dans van de goden is grimmiger en bevat meer fantasy dan zijn voorganger. Het is een adembenemend en een niet weg te leggen verhaal.

| auteur: Nora Roberts | uitgeverij: Meulenhoff Boekerij BV | paperback en E-book | recensent: Cindy Strijkers-Brakel |

Recensie Dans van de goden

Inhoud

Dans van de goden is het tweede deel van de Cirkel-trilogie.

In het eerste deel, De cirkel van zes, komen de zes samen en leren ze elkaar kennen. Ze beginnen met het voorbereiden van de op handen staande oorlog met de demon Lilith en haar leger vampyrs. In Dans van de Goden gaat de cirkel van zes verder met deze voorbereiding. Tijdens deze voorbereiding weten ze in de ondergrondse grotten bij Lilith door te dringen om daar enkele gevangenen te redden.

De zes, inmiddels zeer goede en hechte vrienden, krijgen van de godin Morrigan te horen dat de beslissende strijd zal plaatsvinden in Geall. Het land waar, Moira, de geleerde en ,Larkin, de gedaante-wisselaar vandaan komen. Het land wat niet in onze wereld ligt en waar draken bestaan. Om er te komen moet het zestal door de Dans van de goden, een plek die op Stonehenge lijkt.

In Geall wordt het zestal warm onthaald. Men is blij dat hun toekomstige koningin Moira weer aanwezig is. Terwijl de cirkel van zes de bevolking probeert voor te bereiden op de aankomende strijd, wordt de band tussen Larkin en Blair, de krijger, steeds inniger en sterker. De vraag is of deze liefde wel een toekomst heeft? Is zij sterk genoeg om werelden te overbruggen? Of zal het door Lilith en haar onderdanen gedoemd zijn te mislukken?

‘Hij zag waar de aarde verschroeid en vertrapt was. Hij zag zijn eigen hoefafdrukken die waren achtergebleven in de doorweekte aarde toen hij in gedaante van een paard over het slagveld had gegaloppeerd. En hij zag de vrouw die hem had bereden terwijl ze met vlammend zwaard dood en verderf om zich heen zaaide.’

Persoonlijke Leeservaring

Cindy: Dans van de goden is het tweede deel van de Cirkel-trilogie. Mijn inziens is het geen op zichzelf staand boek. Ik denk dat als men het eerste deel niet heeft gelezen, dit heel wat vraagtekens en onbegrip zal oproepen.

In Dans van de goden heeft Nora Roberts mij nog meer dan in het eerste deel laten zien dat ze een meesterlijk auteur is. Als geen ander weet zij de spanning op te bouwen, daarna wat te laten zakken om vervolgens in een sneltreinvaart mij als lezer mee te nemen naar een volgend hoofdstuk.

Ik vond dat Roberts haar personages nog meer diepgang heeft gegeven dan in de Cirkel van zes. Ik heb ze nog beter leren kennen en ze zijn voor mij niet meer weg te denken.

De manier waarop zij de ontluikende liefde tussen twee mensen weet te beschrijven, was voor mij echt adembenemend. Ik kon de spanning voelen. Dit wist Roberts ook teweeg te brengen daar waar een leven op het spel stond of als een personage angst had voor een ander. Alhoewel bepaalde facetten redelijk voorspelbaar zijn, vond ik ze absoluut niet saai.

Het verhaal van Dans van de goden is grimmiger en donkerder dan zijn voorganger. Er vloeit meer bloed, de gevechten zijn heviger en ik vond dat bepaalde beschrijvingen rauwer overkwamen. Daarnaast komen er meer fantasy achtige taferelen in voor zoals draken. Iets wat ik heerlijk vind.

Ik kan niet wachten tot deel drie verschijnt zodat ik verder kan lezen over de strijd tussen de cirkel van zes en Lilith en haar gevolg.

‘Deze maand, de tweede maand, is de tijd van leren bijna afgelopen. Dus zal nu de tijd van weten komen.’

 

Gerelateerd:

• Winacties op Onlybyme.
• Boekrecensies op Onlybyme.

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.