Als mijn dochter is geen razendsnelle actiethriller, maar eerder een droevig verhaal van een vader die er alles voor over heeft om zijn dochter terug te vinden.

Recensie Als mijn dochter

Inhoud

Fabián Danubio leeft samen met zijn vrouw Lila en hun dochter Moira in Buenos Aires. Het samenleven met Lila valt Fabián steeds zwaarder. Ze is depressief en dat leidt vaak tot discussies. Toch zijn deze problemen te verwaarlozen als het echte noodlot toeslaat. De vierjarige Moira verdwijnt, samen met hun Peruaanse kindermeisje Cecilia. Het lijkt alsof de aarde hen verzwolgen heeft en ze helemaal geen spoor hebben achtergelaten want de politie tast volledig in het duister.

Na vier maanden is er nog steeds geen nieuws en lijkt de zaak steeds minder aandacht te krijgen. Fabián verliest alle hoop en dat doet ook zijn vrouw Lila. Zij kan het niet meer aan en stort zich af het balkon van hun appartement. Privé-detective César Doberti benadert Fabián. Hij wil de verdwijningszaak van Moira oplossen en zo de beloning van de politie opstrijken. Doberti wil geen geld van Fabián, maar hij wil wel zijn medewerking.

Fabián laat zich ompraten, ook omwille van het feit dat de politie toch geen stap verder raakt, en gaat een vreemde samenwerking aan met Doberti. Ze vinden een aanknopingspunt en begeven zich steeds verder in een wespennest. Toch verstrijkt er veel tijd en gaat de zoektocht moeizaam. Het ene moment denken ze wat gevonden te hebben, maar het volgende moment lijkt de lijn toch weer dood te lopen.

Zal Fabián te weten komen wat er met zijn dochter is gebeurd? En wanneer hij dat te weten komt, zal ze dan nog in leven zijn?

Persoonlijke Leeservaring

Evy (33): Een flinke kluif van een thriller, dat is wat er voor je ligt als je aan Als mijn dochter begint. Ik moet eerlijk bekennen dat dikke boeken me altijd een beetje afschrikken. Het kan meevallen en dan ben je er zo doorheen, maar als het tegenvalt dan heb je een hele lang weg af te leggen voor je aan die laatste pagina bent! Gelukkig kan ik in dit geval zeggen dat het me helemaal meeviel!

De schrijfstijl is heel aangenaam om te lezen. Wat het aangenaam maakt is niet zo makkelijk uit te drukken. Ik had zeker niet het gevoel dat het allemaal korte zinnen waren en dat de taal eenvoudig gehouden is. Malajovich heeft er gewoon voor gezorgd dat het geheel erg behapbaar was en dat het verhaal steeds goed te volgen was. Dat is natuurlijk alweer een combinatie van plot en schrijfstijl en dat is in dit geval dan misschien niet goed los van elkaar te zien. In duidelijke taal worden steeds nieuwe aanwijzingen gevolgd, de personages worden voldoende toegelicht en ook al is er veel mysterie in het boek, ik had nooit het gevoel dat ik verzoop tijdens het lezen.

Als mijn dochter is geen razendsnelle actiethriller, maar eerder een droevig verhaal van een vader die er alles voor over heeft om zijn dochter terug te vinden. Die zoektocht is soms spannend en soms frustrerend en soms komt de wanhoop heel duidelijk naar voren. Als lezer voel je alles zoals Fabián het voelt.

Ik heb genoten tijdens het lezen, maar toch denk ik dat het voor sommige lezers wat langdradig zal aanvoelen. Wees dus gewaarschuwd en geef het boek een eerlijke kans. Als je niet houdt van uitgebreide beschrijvingen dan is Als mijn dochter misschien niets voor jou. Wil je graag een rustig, mysterieus boek dat op sommige momenten wel écht spannend is? Dan moet je er zeker voor gaan!

Gerelateerd: