Recensie Alles op het spel, Sophie Hannah
Wendy: Alles op het spel is een boek naar mijn hart.
Totaal niet te voorspellen met vele toepasselijke wendingen.
| auteur: Sophie Hannah | uitgeverij: Fontein | Paperback en e-book | recensent: Wendy van den Berg |
Recensie Alles op het spel
Inhoud
Justine verhuist met haar man Alex en haar dochter Ellen van Londen naar een landhuis in Devon. Ze heeft zich voorgenomen om ‘niks’ te doen. Niet werken en niks moet. Tot die beslissing kwam na haar laatste, hele drukke baan waarin ze werd geleefd en niet gewaardeerd voor wat ze deed. Ze wil nu alleen nog genieten van de rust en ‘niksen’. Het landhuis, Speedwell House, staat niet voor niks in Devon. Het is een klein afgelegen plaatsje waar ze die rust ook kan vinden. Of toch niet?
Onderweg naar Devon komen ze in de file te staan. Die kan voor Justine niet lang genoeg duren. Ze kijkt om zich heen om te zien hoe andere bestuurders zich opfokken omdat zij wel onder tijdsdruk staan.
Ineens wordt haar aandacht getrokken door een huis. Ze kan het vanuit de auto zien en vindt het raar dat net dat huis zo haar aandacht trekt. Het staat aan een zesbaans snelweg en daar zou ze nooit kunnen wonen. Ze probeert het te vergeten als ze langzaam door de file meegezogen worden in de richting van hun eigen nieuwe huis.
De eerste periode heeft Justine het erg naar haar zin. De rust doet haar goed. Maar het huis langs de snelweg laat haar niet los. Haar dochter trekt zich steeds vaker terug en komt niet meer voor zichzelf op, terwijl ze wel dag en nacht aan een schoolopdracht werkt. Een familiegeschiedenis schrijven.
Dan komen er dreigtelefoontjes en Justine kan niet anders dan zelf op onderzoek uitgaan, aangezien de politie hier ook niks mee kan. Haar plan om niks te doen, lijkt in duigen te vallen. Zeker als ze door de bedreigingen ook nog het huis uit moeten vluchten. Want het is niet alleen Justine die bedreigd wordt, maar ook haar man, dochter en hun hondje.
Persoonlijke Leeservaring
Wendy: Het is een verhaal waarvan je denkt, dat kan toch niet? Toen ik net begon met lezen, vond ik het wat raar. De proloog spreekt voor zich, maar het eerste hoofdstuk begint meteen met namen die ik op de achterflap niet zag. Het andere lettertype viel ook op.
Aangezien ik niet houd van spieken hoe een boek verder verloopt, liet ik het maar los en begon te lezen. Meteen gepakt door het verhaal. Het tweede hoofdstuk begon weer met het lettertype van de proloog en vervolgde ook dat verhaal. Gedachtes in het boek staan cursief, dus best wel wat verschillende soorten letters, maar gelukkig niet storend. Ik vond het eerder handig, want zo blijft het heel overzichtelijk.
De verhaallijn is erg goed uitgezet. Halverwege het boek dacht ik al bij het plot te zijn. Het werd zo spannend en ik dacht te weten hoe het verhaal in elkaar zat. Om net daarna via een plotwending weer terug bij af te zijn en nog een half boek mag lezen. Wat heerlijk vond ik dat. Het staat aangegeven als thriller maar een combi van thriller en detective vind ik persoonlijk beter.
De schrijfster laat je helemaal meedenken en meeleven met Justine. En telkens als je denkt iets ontdekt te hebben, wordt het weer anders. Dit is echt een boek naar mijn hart. Niet te voorspellen en heel veel toepasselijke wendingen die dus al beginnen vanaf de proloog en door blijven gaan tot het eind van het boek.
Gerelateerd:
- Winacties op Onlybyme.
- Boekrecensies op Onlybyme.
Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking