Esther van der Ham nam de aftrap met haar debuutroman Controle in de allereerste leesclub van Onlybyme! Het werd een groot succes! Met ruim 4  ☆☆☆☆,  heeft Esther duidelijk een goede snaar weten te raken bij haar lezerspubliek!

Esther van der Ham over de leesclub Controle

Esther van der Ham:

Wat is dat spannend, met je debuutroman meedoen aan de allereerste leesclub van Onlybyme. Een hele eer. Bibberend stuurde ik mijn boeken op aan de vijf enthousiastelingen die uitgeloot waren.

Al snel kwam er een levendige discussie op gang: wat vind je van de schrijfstijl? Hoe vind je de hoofdpersoon? Begrijp je haar? Wat is er autobiografisch aan het boek? De lezers gaven aan dat het makkelijk en prettig te lezen was, maar dat ze de hoofdpersoon niet altijd begrepen. Ik zie dat vaker, Marjolein maakt wat los! En dat vind ik goed. Ik heb geen braaf boek willen schrijven maar een boek waar je over na kan praten. Hoe zou jij reageren als je net als Marjolein een door het verleden getraumatiseerde vrouw bent en het ook in het heden flink voor je kiezen krijgt? Kan je je in haar situatie inleven of is het een ver van je bed show? Het mag allemaal! Ik vond het in ieder geval erg leuk om de leesclub mee te maken. Door de reacties van de lezers heb ik ook besloten dat er een vervolg komt, waarin de zus van Marjolein de hoofdrol gaat spelen.

Veel leesplezier en groet van Esther

De leesclub liep als een trein!

De 5 dames die meededen aan deze leesclub hadden er alle vijf zin in en gingen snel vooruit in de roman Controle. Ruim voor de deadline had iedereen het boek uit, waren er gesprekken ontstaan met de auteur en was het vooral verrassend dat iedere lezer het boek totaal anders had beleefd. Marjolein de hoofdrolspeelster komt bij iedereen anders over. Zowel in sympathie als hoe ze dingen aanpakt.

Het allerleukste resultaat van deze leesclub is denk ik, dat Esther van der Ham besloten heeft, o.a. door de gesprekken die in informele sfeer plaatsvonden, een vervolg op Controle te schrijven.  Helaas kan ik niet alle ‘inside’ informatie al delen, maar ik kan wel aangeven, dat het er goed uit ziet! 😉 Het eerste boek zeer succesvol is ontvangen door vele lezers en Esther heeft besloten zich nog meer dan voorheen te concentreren op het schrijven van boeken en het ontplooien van haar uitgeverij Droomvallei.

De lezers recensies van Leesclub Controle

Gezien we de recensies niet als ons eigendom beschouwen, zodat de lezers deze ook elders zonder beperkingen kunnen plaatsen is ervoor gekozen deze in quotevorm te noteren.

Truusje Truffel:

Het boek is geschreven vanuit personale perspectief. Het is een vlotlezend verhaal.

Marjolein is een jonge moeder die wat vastgelopen lijkt te zijn in haar relatie en de dingen in haar leven. Haar jeugd heeft niet aangevoeld als een warm nest en de band met haar bemoeizuchtige, oordelende en kille moeder is niet onvoorwaardelijk te noemen..

Ze is zwaarmoedig en staat niet al te positief in het leven, wat er toe leidt dat ze regelmatig in conflict komt, niet alleen met anderen maar ook met zichzelf. “Doemdenken” is het woord wat haar personage regelmatig oproept. Dit gedrag leidt bij de lezer soms tot wat irritatiegevoelens jegens de hoofdpersonage.

“Ze sluiten me buiten”.

Zelf heeft Marjolein het gevoel dat ze wel degelijk optimistisch is.

“Dat kan er ook nog wel bij, denk ik moedeloos. Houdt het nou nooit op? [……] Het blijkt dat ik ondanks alles erg optimistisch van aard ben[…….] Het past wel weer in de gebeurtenissen van de laatste tijd, weer iets dat volkomen mis gaat, bedenk ik me”.

Wanneer haar partner bij een ongeval om het leven komt, ze bij zichzelf, tot overmaat van ramp, een verdachte plek in een borst ontdekt, haar financiën ontoereikend blijken en ze van baan gaat veranderen, lijkt alles om haar heen in duigen te vallen.

Ze komt in een rollercoaster van gevoelens terecht en dreigt de controle over haar leven te verliezen.

Omdat er in eerste instantie aan borstkanker wordt gedacht, gaat Marjolein op zoek naar oplossingen en neemt daarin een drastische keuze. Ondanks dat ze van haar omgeving hier niet al te veel steun bij ondervindt, gaat ze hierin toch dapper haar eigen weg en komt ze tot de conclusie dat ze zelf een keuze heeft gemaakt, waar ze volledig achter kan staan.

3,5 sterren.

Evi van den Biggelaar:

Marjolein leidt een “normaal” leven met de nodige hobbels, ergernissen, geluksmomenten die iedereen kent met haar man en 2 dochtertjes. Het leven met haar man zit in een sleur en af en toe laat ze haar fantasie de loop met een man die ze kent van de zanglessen. Bij de zanglessen zit echt haar geluksmomentjes. De man over wie ze fantaseert kiest echter voor haar beste vriendin, dit levert ook de nodige spanningen in de vriendschap op. Zelf zo erg dat de vriendschap verloren gaat? Echter slaat het noodlot toe en komt haar man om bij een verkeersongeluk. Ook haar gezondheid laat haar in de steek. Ze verliest haar baan, waardoor ze ook financieel helemaal aan de grond komt te zitten Ze verliest langzaam maar zeker de controle over haar leven kwijt. Ze kan niet bij haar vriendin terecht. De steun van haar moeder krijgt ze niet, die is alleen maar bezig met haar te bekritiseren. Haar “perfecte” zus is haar enige steunpilaar in deze strijd. Hoe krijgt ze haar leven weer op de rails.

 Ik vond het erg fijn dat het boek in de IKvorm is geschreven, dat leest lekker weg en daardoor kun je je ook makkelijk in Marjolein verplaatsen. Zelf heb ik Marjolein als erg egoïstisch ervaren, die alleen aan zichzelf denkt en niet kan inleven in andere. Het boek is gedeeltelijk autobiografisch en de keuze die gemaakt wordt in het boek vind ik heel heftig maar ook dapper. Het plot had ik totaal niet aan zien komen en vond ik echt erg goed in elkaar zitten. Ik heb het boek met heel veel plezier uitgelezen. En ik hoop echt dat er een vervolg op komt.

 Eshter van den Ham, je hebt een leesfan erbij! Ik geef je boek 4 sterren.

Echt voor iedereen die van lezen houdt: het is een aanrader!

Fany van Hemelen:

Marjolein is moeder van twee kinderen en min of meer gelukkig getrouwd. Toch voelt ze zich af en toe gevangen in haar kleurloze leven en ervaart ze veel stress.. Ze is iemand die graag de touwtjes in eigen handen heeft en wanneer het mis gaat,kan ze serieus van slag zijn. Haar leventje en geploeter om overeind te blijven gaat verder tot op die bewuste, noodlottige dag. Luc, haar man, sterft onverwachts en Marjoleins wereld stort in. Haar plannen vallen in duigen en ze verliest de controle. Naast het wegvallen van haar partner is er ook haar voortdurende fysieke strijd en de “koude oorlog” met haar moeder. Pijnlijke herinneringen,geldzorgen en ellende in haar geliefde koor zijn uiteindelijk de druppels die de emmer doen overlopen en Marjolein crasht. Gelukkig is deze vrouw veerkrachtig genoeg en stilaan krabbelt ze terug recht. Marjolein gaat obsessief op zoek naar een geschikte vader voor haar kinderen ,de juiste baan en tracht de dingen te regelen. Maar is dit de juiste reactie? Uiteindelijk moet ze inzien dat haar hart volgen een veel beter medicijn is. Verkrijgt Marjolein terug de regie over haar leven of zijn er onverwachte obstakels?

Persoonlijke Beleving
Esther heeft met dit boek, na een aantal kinderboeken, haar debuut geschreven voor Uitgeverij Droomvallei. Mijn intenties om dit boek te lezen voor de leesclub waren speciaal. Ik hoopte namelijk om de “controle-freaks” uit mijn omgeving beter te leren begrijpen. Of dit gelukt is? Dat vertel ik je later in dit stukje maar ik begon te lezen en werd meteen meegenomen in het verhaal.

Esther heeft een vlotte schrijfstijl met geen al te moeilijke woorden en je stapt meteen in Marjoleins leven binnen. Controle lijkt soms autobiografisch maar uitgezonderd de lichamelijke strijd van Marjolein klopt dit niet.  Wel heeft de schrijfster ervaringen uit haar omgeving in dit verhaal verwerkt en in een boeiend verhaal gegoten. Controle is geen thriller om van op het puntje van je stoel te gaan zitten maar de dreiging en het verloop van de story maken er wel een aangrijpend,beklijvend verhaal van. Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik sommige wendingen zag aankomen maar het verhaal en de spanning is gedoseerd en goed opgebouwd . Controle is ook een verhaal dat over dingen naar je hand zetten gaat. Zelf ben ik een echte chaoot en perfectionist en totaal geen “regelaar” maar ik herkende inderdaad zaken en reacties uit mijn omgeving. Net zoals Marjolein willen sommige mensen uit mijn leven alles en iedereen onder de duim houden en zijn ze als de dood dat er iets verkeerd gaat. Esther heeft mij dus een stukje de ervaring en beleving van een persoon die grip op elke situatie “moet” hebben laten zien. Misschien dat ik nu iets minder ga denken:”Waarom doe je dit toch”? Deze schrijfster maakt duidelijk dat er op dat moment geen alternatief is voor hen en dat het is van moeten in plaats van willen.

Het verhaal op zich is fijn om te lezen en maakt ook nieuwsgierig naar hoe het nu verder gaat na dit boek. Ik zag al mogelijke suggesties voor een vervolg voorbij komen en deze lijken me ontzettend fascinerend. Dus Esther neem je tijd en begin aan een vervolg want ik denk dat ik niet de enige ben die nieuwsgierig is naar meer!
Kort gezegd:-) : “ Wil je een verhaal met intriges,een persoonlijk tintje en ook iets bijleren dan is Controle je boek”.

Bedankt Esther,Uitgeverij Droomvalllei en de leesclub dat ik dit boek mocht ontdekken.

4 sterren.

 

Carina Bouwers:

Het boek las lekker weg en vanaf het begin zat er een spanning in het verhaal. Ik kon me erg goed inleven in Marjolein en vond het af en toe erg herkenbaar wat ze allemaal voelde en dacht. Voor mij is ze menselijk en realistisch en ze wekte bij mij een sympathie op, waardoor ik begrip had voor haar wat minder leuke trekjes.

De medische lijn in het verhaal heeft indruk op me gemaakt. Marjolein maakt een ongebruikelijke keuze, maar de schrijfster geeft daar voor mij een boodschap in af, dat je voor jezelf mag kiezen, wat iedereen er ook maar van vindt. Uiteindelijk gaat het om de kwaliteit van leven, waar ze voor kiest en daar is in het maatschappelijke leven soms weinig begrip voor, vind ik en daarom vond ik het erg goed en moedig dat dit zo mooi in het boek naar voren kwam.

Het einde van het boek vond ik wat zwakker en daar kon ik me minder goed inleven in het verhaal. Hoewel de ontknoping verrassend was, stelde de ontknoping me ook teleur, omdat ik die een beetje ongeloofwaardig vond. Ook werd ik helaas niet echt emotioneel geraakt door de indringende gebeurtenissen die Marjolein overkomen. Ik kan er niet de vinger op leggen waardoor dat komt, maar het is wel het gevoel dat blijft hangen na het lezen van het boek. Ik voel dat ik nog iets gemist heb, ook al heeft het boek me wel geboeid door de menselijkheid en toegankelijkheid van grote thema’s als ziekte en dood die op een toegankelijke en menselijke manier zijn opgeschreven.

Desondanks is het een prachtig debuut en mogen er zeker meer van dit soort boeken van deze schrijfster komen, waar serieuze thema’s, die tot verder nadenken stemmen, in een spannend jasje gegoten zijn.

4 sterren.

Claudia van Koolwijk:

Controle vertelt het verhaal van Marjolein die langzaam aan de controle over haar leven verliest. Tijdens het lezen kwam Marjolein op mij over als een vrouw die erg negatief in het leven staat en overal meteen het ergste van denkt. Hierdoor kon ik me op sommige momenten behoorlijk aan haar irriteren, zoals bijvoorbeeld na haar bezoek aan het ziekenhuis. Ik snap dat ze op dat moment wat steun van haar man wil hebben, maar dit werd niet gegeven omdat hij bezig was met hun dochter. Dit viel bij Marjolein niet in goede aard en eigenlijk vond ik dit best wel egoïstisch, want ze had op dat moment ook helemaal geen interesse in haar dochter. Terwijl je ondanks alles toch moeder blijft en er voor je kinderen hoort te zijn.

Het ergeren gebeurde mij trouwens vaker wanneer het over de kinderen ging, in mijn ogen heeft ze twee ontzettend leuke dochters die net als ieder kind willen spelen en ontdekken, maar Marjolein zou het liefste hebben dat ze stil in een hoekje gaan zitten. Tuurlijk mag je een keer een moment voor jezelf en zwoegen in zelfmedelijden, maar bij haar kreeg ik het gevoel dat ze dit bij elk akkefietje doet.

Later in het verhaal kreeg ik wel meer begrip voor haar, ik had ook het idee dat ze minder vaak negatieve gedachten had en wanneer ze die wel had dat ze er niet in bleef zitten, maar toch probeerde positief te blijven. Het verhaal kreeg uiteindelijk een wending die ik totaal niet aan zag komen en hierdoor groeide het begrip voor Marjolein alleen maar sterker. Esther heeft hier een knap staaltje schrijftechniek laten zien, want boeken die niet te voorspellen zijn blijven het mooiste om te lezen. Ik ben dan ook heel benieuwd naar deel 2.

5 sterren.

De allereerste leesclub, hoe ging het?

Barbara: Vanuit de organisatie kan ik aangeven dat het alles soepeler verliep, dan ik had durven wensen. Er werd enthousiast gereageerd op het boek en er wilden meer dames meedoen, dan er boeken te vergeven waren. In overleg met Wendy heb ik een zo goed mogelijke afweging gemaakt en deelnemers uitgenodigd. Ze reageerden enthousiast. Na het ontvangen van de boeken waren de lezers al vrij snel op een informele manier actief de besloten leesclub groep. Deze groep gaf de lezers en de auteur de gelegenheid vrijuit van gedachtes te wisselen. Als moderator hoefde ik dan ook niet veel meer te doen, dan de planning in de gaten houden. Welke ze allen ruim op tijd haalden. Het boek nodigt uit tot doorlezen. 😉

Zelf heb ik al eerder het boek mogen lezen en recenseren en ik kon me dan ook goed inleven in hun reacties en het was haast moeilijk me niet in het gesprek te mengen. Mijn rol was nu immers begeleiden van het proces, niet het beïnvloeden van de inhoud. 😉

Dankwoord

Namens Onlybyme wil ik allereerst Esther van der Ham bedanken voor het zeer enthousiast reageren op ons voornemen te starten met Leesclubs via de Facebookgroep De Boekfanaten Club. Ze twijfelde geen moment en wilde haar debuutroman Controle graag in de allereerste leesclub laten lezen en beoordelen. Iets waar ik enkel bewondering voor kan hebben. Nu moesten wij het nog waar maken! Een spannende maand brak aan!

Na het aankondigen van de leesclubs hadden we binnen een paar dagen meer dan 100 leden in de Facebookgroep. Er werd erg enthousiast gereageerd op het boek Controle en de eerste leesclub ging spoedig daarna van slag.

De deelnemers van deze allereerste leesclub: Fany, Claudia, Carina, Truusje en Evi, wil ik uiteraard heel erg bedanken voor het willen deelnemen en daarna zeer actief gebruik maken van de mogelijkheid om contact te hebben met Esther en elkaar via de besloten Facebookgroep. Ze hebben het mij als moderator geen moment ‘lastig’ gemaakt en hun enthousiasme werkte enkel aanstekelijk. Het doet verlangen naar het begeleiden van meer leesclubs en de derde leesclub gaan dan ook spoedig van start.

Het begeleiden van leesclubs is voor Onlybyme een mogelijkheid om lezers te laten ervaren hoe het is om samen een boek te lezen en daar op informele wijze over te praten met elkaar en vragen te stellen aan de auteur. Dit idee lijkt na deze eerste leesclub geslaagd!