De stem van het hart

Recensie De stem van het hart, Jan-Philipp Sendker

De stem van het hart maakt dat ik zelf ging nadenken over wat belangrijk voor mij is. Van wie ik hou, op welke manier en hoe diep die liefde gaat.

De stem van het hart

| auteur: Jan-Philipp Sendker | uitgeverij: Boekerij | paperback en E-book | recensent: Cindy Strijkers- Brakel |

Recensie De stem van het hart

Inhoud

Daar waar zijn eerste boek Wat het hart kan horen ging over de essentie van liefde, zo gaat De stem van het hart over op welke manieren men lief kan hebben.

Julia

Het verhaal vindt plaats 10 jaar nadat Julia terug is gekomen uit Birma. Ze heeft haar leven weer opgepakt en haar carrière zit in de lift.
Haar relatie is stuk gelopen en Julia is niet gelukkig met haar leven.
Als Julia een innerlijke stem begint te horen is ze bang dat ze gek wordt.
Ze besluit naar haar broer in Birma te gaan en hoopt daar de stem in haar hoofd tot rust te brengen.
Birma brengt Julia niet wat zij heeft verwacht, maar zal haar leven volledig veranderen.

‘Zou iemand ooit op die manier van mij houden?
Zou ik daar tegen kunnen?
Zou ik geliefde herkennen wanneer ik haar tegenkwam?

U Ba

De broer van Julia. Hij heeft haar een brief gestuurd waarin hij een merkwaardig voorval benoemt.
Als Julia in in Birma aankomt verblijft zij bij haar broer.
Hij maakt zich zorgen om haar en besluit om gezamenlijk te zoeken naar de reden waarom Julia de stem hoort.

Nu Nu

Men leert Nu Nu kennen als jonge vrouw die haar man ontmoet. Samen krijgen zij twee kinderen, jongens, genaamd Ko Gyi en Thar Thar. De jongens verschillen als dag en nacht van elkaar.
Dan bepaalt het noodlot dat Nu Nu voor 1 van haar twee kinderen moet kiezen.

‘Ik moest denken aan het dorp waar de angst in de bomen zat, lelijke gezichten trok en weerzinwekkende schaduwen wierp.
Waar harten in steen veranderen.
Aan seconden waarin over leven en dood werd beslist.
Je kunt er een houden
De ander is voor ons.’

Persoonlijke Leeservaring

Cindy: Jan- Philipp Sendker heeft mij betoverd met dit boek. Hij is een ware meester in het vertellen. Zijn manier van schrijven is zo mooi, zo intens dat het leek alsof ik deelnam aan het verhaal. Ik werd meegenomen naar Birma waar ik de geur van jasmijn kon ruiken, waar ik de hut van U Ba voor me zag.

De manier waarop hij de zinnen vormt is voor mij pure poëzie. Een voorbeeld hiervan is:

‘Over een moeder wier hart niet groot genoeg was. maar ze had geen ander.’

of

‘De plek waar het allemaal begint. de liefde. Verlangen naar de liefde. Angst voor de liefde.
De plek waaraan we nooit kunnen ontsnappen. waar harten te groot of te klein zijn. te gulzig of te tevreden.
Waar we weerloos en kwetsbaar zijn, meer dan waar dan ook.
Omdat de liefde niet rechtvaardig is.’

Het hele boek staat vol met dit soort prachtige zinnen
Het verhaal zelf vond ik ontroerend. Ik heb regelmatig met een brok in mijn keel verder gelezen.
De personages komen tot leven waardoor ik hun verdriet, pijn en blijdschap met ze meevoelde.
Ik wilde het boek door blijven lezen en niet meer opzij leggen. Als dat toch moest en ik daarna weer verder ging, werd ik direct weer in het verhaal meegezogen.

Dit verhaal maakt dat ik zelf ging nadenken over wat belangrijk voor mij is. Van wie ik hou, op welke manier en hoe diep die liefde gaat.

 

Gerelateerd:

Disclaimer: deze recensie betreft een samenwerking.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten