ANONIEM: 10 weken oude baby en hij zit bij de overbuurvrouw
Bedankt, Anoniem dat jij het hebt aangedurfd de spits af te bijten en anoniem hier jouw verhaal doet. Heel veel bewondering, daarvoor! Wellicht durven anderen na jou ook die stap te maken. Jouw verhaal gun je niemand! Diep respect hoe je ermee bent omgegaan!
ANONIEM #1 – 10 weken oude baby en hij zit bij de overbuurvrouw
Ruim 1,5 jaar geleden werd ons 2e kindje geboren. Op dat moment was er nog niet veel aan de hand. De relatie van mijn vriend en mij stond wel op een laag pitje. Maar er waren geen zorgwekkende signalen. We hadden wel samen afgesproken zodra ik hersteld was van de bevalling, we weer meer aandacht aan elkaar zouden gaan geven.
Ondertussen ging een ‘roddel’ door het dorp dat onze overburen uit elkaar zouden gaan. Dat hij een ander had. De overbuurvouw is een vroegere vriendin van mijn vriend dus hij wilde er wel meer van weten. Ze hadden immers een zoontje van net 1 jaar.
Ze kregen app contact. En op een avond kwam ze persoonlijk vertellen dat zij en haar vriend inderdaad uit elkaar gingen. (De precieze reden is niet aan mij om dat te vermelden). Ik merkte wel dat mijn vriend daarna steeds meer met zijn gsm bezig was en het zat mij niet helemaal lekker, maar ik dacht op dat moment nog hij steunt haar. Ik was zelfs zo aardig, toen ze bij ons op kraambezoek zou komen, haar meteen uit te nodigen om te blijven eten. Want wat er gebeurt was met haar en dan nu als alleenstaande moeder van een klein kindje, vond ik ook best zielig.
Daarna vond ik mijn vriend steeds meer afwezig. Ik twijfelde, heeft het te maken met de drukte en slapeloze nachten van ons 2e kindje of heeft het te maken met de overbuurvrouw. Ik voelde me er niet meer prettig bij. Mijn vriend verzekerde dat het niks betekende en hij haar steunde, omdat ze elkaar nog van ‘vroeger’ kende. In mijn achterhoofd zei een stemmetje “ Maar ik ken jou ook.” Mijn vriend hield vroeger van aandacht van meisjes. Niet in de zin van dat hij elke week een ander had, maar toen wij nog geen vaste relatie hadden genoot hij van de aandacht. Mijn gevoel zei dan ook dat hij genoot van de aandacht die hij nu van de overbuurvrouw kreeg. Meer het gevoel dat hij iets betekende voor haar. En aangezien onze relatie op een laagje pitje stond was dat aantrekkelijk voor hem. Er gingen wat dagen overheen, ik stopte mijn gevoel weg.
Tot ik op een dag zijn gsm hoorde vibreren. Ik ben geen jaloers type en zal hem niet controleren maar mijn gevoel zei toen: “ kijk naar die gsm.” Ik zag toen een appje van de overbuurvrouw dat mij te ver ging. Ik heb mijn vriend er meteen mee geconfronteerd. Op dat moment kreeg ik een vaag antwoord, maar ik heb meteen gezegd: wat wil jij? Hij wist het even niet meer. Maar het had volgens hem totaal niks met de overbuurvrouw te maken. Puur zijn eigen gevoel.
Ik luisterde naar mijn gevoel dat zei: “Ik ben heus niet gek!.” Ik weet niet meer precies wat ik gezegd heb, maar het kwam erop neer dat ik dit spelletje niet ging mee spelen en hij maar moest vertrekken. Dat appje dat ik gelezen had zei voor mij genoeg. Heel even kwam de twijfel, want mijn vriend was gewoon thuis, had geen vreemde uitjes of wat dan ook. Vreemd gaan kon dus niet. Zou het dat dan toch een vriendschappelijk appje van haar zijn geweest?. Maar ik wist beter…. Mijn vriend is een paar dagen later naar zijn moeder vertrokken. Ik had voor mezelf meteen een plan en regeling gemaakt. Mijn vriend schrok hier wel van. Dat ik zo sterk was en meteen door ging en alles zo definitief maakte. Ik noem het zelf de overlevingsstand. Ik was op dat moment ook overtuigd: hij hoeft niet meer terug te komen. Een moeder van 2 kinderen waarvan 1 pas 10 weken! achter te laten… Wie doet zoiets nou?!
We hadden afgesproken als hij bij de kinderen was ik naar mijn ouders zou gaan. Zo bleven de kinderen in ieder geval in eigen huis. Achteraf gezien ben ik maar weinig dagen /weekenden bij mijn ouders geweest. Mijn ex-vriend had op dat moment vaak een reden dat ik toch kon blijven of hij wilde ruilen qua dagen. Ik greep elke kans om bij de kinderen te zijn. Totdat ik besloot dat ook ik mocht genieten. Hier kon hij niet goed tegen voor mijn gevoel, ondanks hij inmiddels veel bij de overbuurvrouw kwam. Als ik een avondje uit was, kreeg ik veel appjes. Ze gingen dan wel over de kinderen, maar dan nog. Ik werd voor mijn gevoel gecontroleerd.
Toen mijn vriend en ik net uit elkaar waren bleek hij ook al erg snel bij de overbuurvrouw te zijn. De eerste paar keer deed hij dit per fiets, zodat ik zijn auto niet zag staan. Maar natuurlijk was ik er al snel achter. Met het excuus, wij zitten in dezelfde situatie en kunnen elkaar helpen. Ik was op dat moment kwaad. Kwaad op haar. Zij had beter moeten weten, moeten kijken naar haar situatie en mijn vriend met rust moeten laten. Waarom praatte ze over de dingen die haar ex-vriend gedaan had en was het niet erg wat mijn vriend ons aan gedaan had? Ja, er zit een verschil tussen, maar iemand die een 2e kindje heeft van 10 weken, laat je met rust. En natuurlijk was mijn vriend ook schuld, maar zij had zeker weten beter moeten weten. Het schijnt dat zij het voor de aandacht allemaal fijn vond, haar ex-vriend zo jaloers wilde maken. Dat werkte natuurlijk niet. Hun contact heeft in totaal 3 maanden geduurd, waarvan ze misschien een maand een soort van relatie hebben gehad.
Ik heb me sterk opgesteld en ook enorm trots op mezelf dat ik het allemaal alleen gered heb op dat moment. Ik voelde me te sterk en te goed om hulp in te schakelen van mijn ex-vriend. Dat hij maar lekker bij de overbuurvrouw ging zitten bij haar kind.
Ik voedde onze kinderen wel op. Natuurlijk heeft dat ook veel pijn gedaan. Waarom was hij daar en niet bij zijn eigen kinderen? Maar ik liet me in ieder geval niet kennen. De steun die ik van vriendinnen kreeg, de complimenten van andere, dit maakte mij alleen maar sterker. Ook de opmerkingen van onze vrienden. Niemand begreep er iets van, hoe kon hij dit doen.
Ik heb het zijn gang laten gaan en het bleek al snel over te zijn, het overbuurvrouw contact. Het ging allemaal ten snel, mijn vriend die totaal niet nagedacht had, zij die (ik weet het niet 100% zeker) hem gebruikte voor haar eigen ex. Mijn vriend kwam dus snel terug bij mij. In het begin heb ik nog afstand genomen. Ik dacht na over wat ik gezegd had. Maar hij is en blijft toch de vader van onze kinderen en ondanks alles hield ik wel nog van hem.
Maar wilde ik het wel weer proberen met hem? Mijn vriend heeft de zomermaanden nog bij zijn moeder gewoond. Ik wilde zeker van mijn zaak zijn en hij moest zich eerst maar eens bewijzen. We spraken steeds vaker af en hij bleef ook weer eens logeren. Zo is het langzaamaan gegroeid. We hebben samen veel gepraat en ik heb veel naar hem terug gekoppeld van de periode dat we uit elkaar waren.
Inmiddels zijn we weer een jaar samen. Hij doet goed zijn best voor ons. Deze breuk heeft mij als persoon ook sterker gemaakt. Ik weet dat ik me kan redden, een zelfstandige vrouw ben. Ik trek meer mijn eigen plan en sta eerder op mijn strepen. Ook mijn vriend merkt dit. Ook tijdens onze breuk heeft mijn vriend vaak benoemd dat hij trots op me was, hoe ik het deed en er voorstond. Dat hij helemaal niet besefte wat hij nu precies gedaan heeft.
Gelukkig gaat het op dit moment goed met ons. Ik kan niet in de toekomst kijken, maat ik ben blij dat ik hem nog een kans gegeven heb. Het heeft zo moeten zijn…
Vergeven kan ik hem op dit moment, maar vergeten zal ik het niet. Er blijven bepaalde momenten, gebeurtenissen en dagen door mijn hoofd spoken.
Ik hoop dat dit me helpt bij het laatste stukje verwerking. Mijn verhaal op papier gezet te hebben het te delen met anderen. Dankjewel lieve Barbara.
Heel graag gedaan Anoniem! Al zou het maar een klein beetje helpen, ik wil eenieder hier een veilige plek gunnen voor zijn of haar verhaal. Fijn dat je het kwijt wilde!
Indien jij ook iets kwijt wilt, over jezelf, iets wat je dwars zit, iets geheims, iets waar je je voor schaamt, het maakt niet uit waarover het gaat. Je mag het altijd naar me mailen, zelfs anoniem met een verzonnen mailadres.
Reageren is ook anoniem toegestaan, gaarne daarbij de volgende gegevens gebruiken:
- Naam: Anoniem
- Mail: anoniem@anoniem.nl
- Website: anoniem.nl