2Doc: Sterfelijk zijn – een indrukwekkende documentaire

Na het kijken van de documentaire Sterfelijk zijn, heb ik even stil zitten nadenken. Het was behoorlijk indrukwekkend om te zien hoe artsen omgaan met het moeilijkste gedeelte van hun beroep.

Hoe zeg je een patiënt dat er geen hoop meer is en de dood nabij?

Sterfelijk zijn

2DOC: Sterfelijk zijn

Een mega groot dilemma voor artsen en ook hun patiënten. Hoe bepaal je wanneer verdere behandeling geen zin meer heeft of de kwaliteit van leven enkel extra aantast? Hoe ga je om met mensen die elke strohalm aanpakken die er te krijgen is, door willen blijven gaan met behandelingen? In hoeverre zijn die behandelingen wel levensverlengend, maar tevens ook levensbeperkend? Wat kan je een mens aandoen, of hem zichzelf laten aandoen in de hoop op een wonder?

De documentaire laat je meekijken bij een aantal artsen, die tegen dit soort situaties aanlopen. Je krijgt de gesprekken te zien, hoe ze die voeren. Erg pittig om te zien.

Flashback: ruim 10 jaar terug

Mijn stiefvader is aan slokdarmkanker overleden op veel te jonge leeftijd (58). Ik was pas 27 jaar en nog lang niet klaar voor het loslaten, maar er was geen keuze. Het ergste was nog wel dat hij in de 3 jaren van ziek zijn heel duidelijk was, wat hij niet wilde worden: een kasplantje. Uiteindelijk is hij al zijn eigen grenzen ver overschreden. Door de morfine veranderde zijn persoonlijkheid enorm (daarmee hadden we hem al deels verloren) en voelde hij zich beter dan hij was en bleef hij doorgaan. Zag hij levensvreugde in zaken, die voorheen niet bespreekbaar waren.

Het heeft me ervan doordrongen dat het heel moeilijk is om vooraf in te schatten hoever je wilt gaan om het leven vast te houden, als je er zelf voorstaat. Als je niet klaar bent voor de dood, kan je als mens heel ver gaan, ook al heb je nog zo het voornemen dat niet jezelf aan te doen.

Mijn moeder zei destijds en nog steeds: zover nooit te willen gaan. Hopelijk komt ze nooit voor deze moeilijke keuze. Zelf heb ik er een open visie in. Ik hang erg aan het leven en alles wat het mij tot nu toe heeft gebracht. Of ik kan beslissen zelf mijn eindpunt te bepalen of toch tot het uiterste zou gaan, kan ik niet inschatten op dit moment. Veel zal ook afhangen van de leeftijd van dochterlief en of ik voor haar door zou blijven gaan met behandelingen.

De medische wereld blijft zich doorontwikkelen.

Of de ontwikkelingen in de wetenschap altijd positief te noemen zijn, valt hiermee ter discussie. De behandelingsmogelijkheden blijven toenemen. Sommige vormen van kanker leiden vaker tot genezing, dat is goed nieuws. Maar alle extra mogelijkheden om levens te verlengen, soms vraag ik me af wie we daar een dienst mee bewijzen. Uiteraard is dit niet aan mij om te beslissen. Is het leed dat de mensen tijdens deze behandelingen ondergaan, voor een klein beetje extra tijd, opgewassen tegen de kwaliteit van leven zonder verdere behandeling met enkel dan iets minder tijd. Een duivels dilemma. Hopelijk hoef ik deze beslissing zelf nooit te nemen, dit gun je niemand niet.

Toch wil ik de documentaire aanraden om te kijken via uitzendinggemist.nl. Het is informatief en eerlijk weergegeven.

Deel gerust door!

Vergelijkbare berichten