Spelfouten, hoe ga jij daarmee om?
Veel mensen maken spelfouten tijdens het schrijven van teksten. Heus zijn er hier op Onlybyme ook wel fouten te ontdekken hier en daar. Soms krijg ik dan een melding van iemand, die het is opgevallen en me erop wil wijzen. Zelf vind ik dat aardig en corrigeer (als ik het eens ben) en ga verder met waar ik mee bezig was.
Nu heb ik vanuit opleiding en later mijn beroep als management assistente veel teksten onder ogen gekregen. Het was min of meer mijn ‘taak’ de fouten eruit te halen. Op zich weet ik dus wel de (meeste) taalregeltjes toe te passen, maar dat betekent niet dat ik zelf automatisch foutloos schrijf. Een combinatie van het ‘even niet zien’, snelheid van het stuk tekst snel online willen hebben, of niet genoeg tijd besteden aan het nalezen van de zinnen is dan veelal de oorzaak. Dus ook geen garanties dat deze blog foutloos is. Sterker nog, ik denk als je echt zoekt, je bijna altijd wel iets kunt vinden in bijna elke tekst. Of het nu spelfouten zijn, of stijlfouten, een vergissing is zo gemaakt.
Zelf ben ik een ster in het maken van contaminaties.
contaminatie de (v.)
1901-1925 <Lat. contaminatio
1 (taalkunde) het dooreenhalen van betekenisverwante woorden of uitdrukkingen, waardoor een verkeerd nieuw woord of een verkeerde nieuwe uitdrukking ontstaat; bijvoorbeeld: ‘dat kost duur’ is ontstaan door contaminatie van: ‘dat is duur’ en ‘dat kost veel’
1a (metonymisch) een zodoende gevormde uitdrukking of een zodoende gevormd woord; bijvoorbeeld: ‘opnoteren’ is een contaminatie van ‘opschrijven’ en ‘noteren’
Bron: Grote Van Dale, 13e uitgave, 1999.
Denk dat iedereen ze wel maakt en vaak herken je ze direct als je ze naleest. Je voelt twee delen samen die op het moment van zeggen/schrijven logisch lijken, maar bij overlezen dat toch niet helemaal blijken te zijn.
Bijvoorbeeld: De hand uitreiken (De hand reiken en de hand uitsteken)
Erger jij je aan spelfouten?
Nu kwam ik een artikel tegen, waarin een onderzoek werd belicht waarin de relatie is aangetoond tussen het irriteren aan foutief taalgebruik en de persoonlijkheid van mensen. De manier van het gebruik van taal zegt iets over het karakter van de persoon.
Indien jij je zwaar irriteert aan spelfouten van anderen en dit per se moet verbeteren, schijnt je karakter niet echt positief naar voren te komen. Ben je meer een persoon die de fouten negeert en kijkt naar de inhoud van de tekst, dan kom je volgens het onderzoek naar voren als vriendelijk karakter.
Nu ligt het er denk ik aan waar ik fouten tegenkom en zie ik een mailtje of berichtje met een tip om een foutje te verbeteren hier niet als lomp maar behulpzaam. Zelf zou ik het ook met die intentie doorgeven aan andere schrijvers. Maar indien iemand de taal niet goed beheerst gaat het mij meer om de boodschap dan de spelling. Het ligt dus voor mij aan de situatie.
Hoe ga jij daarmee om? Let je er veel op? Probeer je zelf foutloos te schrijven in benadering?