De meest afschuwelijk berichten volgen elkaar in rap tempo op in de actualiteiten met betrekking tot de omgang van ‘het rijke westen’ met vluchtelingen. Hoewel iedereen hard uithaalt naar hoe Trump het in zijn hoofd kan halen om ouders van kinderen te scheiden, doet Europa het echt niet heel veel beter in mijn ogen. Feitelijk schaam ik mezelf regelmatig om Europeaan te zijn als ik lees en zie wat de plannen zijn rondom de migratie van vluchtelingen. Humane oplossingen zijn ver te zoeken.

—- Deze blog verwoordt een persoonlijke mening —-

#morehumanity – humane oplossingen migratiebeleid

Europa zal zich niets aantrekken van mijn stelling dat het zich dient te schamen.

Toch wil ik uiten dat ik me schaam een Europeaan te zijn op het vlak van menselijkheid.

 

De toenemende populistische houding van lidstaten in de Europese Unie baart me zorgen. Waar zijn onze goede manieren gebleven? Sinds wanneer denken we enkel aan onszelf en laten we medemensen die met goede redenen migreren naar Europa zo in de kou staan? 

Eigen volk eerst, dan de rest.

Blijkbaar voelen de individuele lidstaten los van elkaar er niets voor om menselijkheid bovenaan te zetten. Merkel deed het en krijgt het daar nu voor op haar boterham. Ze wordt gedwongen door haar achterban het menselijke beleid aan te passen.

Hoe zit het met onze normen en waarden?

Nederland is  – in mijn ogen – al jaren verkeerd bezig. Sinds Wilders een stabiele grote groep aanhangers heeft vergaard, hebben andere politieke partijen in toenemende mate de neiging hun beleid naar rechts toe aan te passen. Alles voor de stem van de kiezer. Het overeind houden van de eigen normen en waarden moet daarvoor wijken.

Partijen die vast houden aan hun menselijke overtuigingen leveren in en boeten voor hun principes omdat het huidige politieke klimaat behoorlijk populistisch van aard is.

Elk tegengeluid – hoe klein ook – telt

Het zal geen verrassing zijn, gezien de toon van deze blog, dat ik zelf totaal avers ben van populisme. Zelf ben ik een kiezer die zich tegenwoordig zelden nog echt bij een politieke partij thuis voelt. Dit omdat er nogal ‘makkelijk’ wordt omgegaan met verkiezingsbeloften die na behaalde winst niet meer overeind hoeven te blijven en sneuvelen in de onderhandelingen.

En dan vindt Den Haag het gek dat het politieke vertrouwen bij de achterban afneemt. Je belooft het een en doet het ander (niet eenmalig, maar structureel) als politieke macht en verwacht dan ook nog serieus genomen te worden bij de achterban?

Begrip voor de rechtse kiezer

Het feit dat Wilders een grote vaste groep kiezers heeft verbaasd me niets. Hij schopt tegen het bestaande instituut aan, wakkert angsten aan die al langere tijd heersen onder zijn achterban en houdt zijn poot stijf. Je kunt het niet eens zijn met zijn overtuigingen, maar hij doet wel wat hij belooft. Hij komt op voor zijn achterban, hoe wellicht verwerpelijk ook.

Beloftes sneuvelen gegarandeerd

Het resultaat van vele politieke partijen geeft veel compromissen en daardoor herken ik me niet meer in een individuele partij, zelfs indien ze mijn overtuigingen benaderen. Eenmaal aan de onderhandelingstafel zijn de partijbelangen ondergeschikt aan het mee mogen regeren en sneuvelen overtuigingen.

Er zijn voorbeelden genoeg te benoemen om mijn punt te illustreren.

• De referendums die worden afgeschaft, nu gesteund door de partij die ze in het leven heeft geroepen.
• De dividend belasting die niemand in het verkiezingsprogramma had staan, maar die door de multinationals er even in geduwd is tijdens de onderhandelingen. En wie mag er voor die kosten opdraaien?
• De opvang van vluchtingen kan nu ineens wel buiten de grenzen van de Europese Unie, inmiddels ook gesteund door partijen die juist voor opvang binnen de EU waren.
• Eerst je sterk maken voor de gekozen burgemeester door het volk en nu zelf op een burgervader zetel plaatsnemen?

Wanneer keert het tij en worden we weer menselijker?

Hoe krijgen we onze diep gewortelde normen en waarden, zoals het goed zijn voor onze medemens, weer bovenaan de agenda? Waarom zijn we tegenwoordig bang om menselijk te zijn, niet enkel op het grote toneel in de huidige wereldpolitiek, maar juist ook in eigen land. Hoe krijgen we het ‘eigen volk eerst’ gevoel omgebogen naar het besef dat we allemaal mens zijn en dat ieder mens een beter leven verdient. Hoe wordt het mogelijk om buiten je eigen belang te denken en een ander iets te gunnen?

Wanneer kan ik weer trots Nederlander zijn?

Hopelijk ga ik het meemaken dat mensen die om goede redenen (niemand verlaat zijn thuis zonder nood) vluchten uit eigen land en asiel aanvragen in Europa, niet vastlopen in politiek gesteggel welk land wie op dient te vangen. De onderlinge belangen overstijgen nu het grotere doel: humaan handelen.

Behandel vluchtelingen humaan

Vluchtelingen hebben rechten en deze worden systematisch geschonden. Europa is een continent vol welvaart en ja er zijn onderlinge verschillen in de mate van welvaart. Wees realistisch en laat de landen naar rato bijdragen. Het hele Europese stelsel is gebaseerd op bijdragen naar rato, waarom kan dat niet in het gehele migratiebeleid.

Indien lidstaten weigeren bij te dragen, moet de rest dan maar gewoon stilzitten en niets doen. Handel humaan en behandel vluchtelingen zoals je zelf zou willen worden behandeld. Niemand vraagt asiel aan zonder goede reden. Goed voorbeeld doet volgen. Behandel ieder mens met het respect dat het verdient. Zet het economische belang opzij en denk in humane oplossingen.

Humane oplossingen

Wel eens eraan gedacht vluchtelingen met vliegtuigen op te halen om zo drama’s op de Middellandse zee te voorkomen? Hoezo, buiten de EU opvangen? We hebben juist binnen de EU alle middelen om vluchtelingen humaan te behandelen en zicht te geven op een betere toekomst. Wanneer staat humaniteit bovenaan? En niet de schrik om een grote vluchtelingenstroom op gang te brengen door onze deuren te openen?

Misschien moet men in de politieke besluitvorming eens nadenken over het wel politiek ingrijpen in conflictgebieden (door actief mee te doen aan militaire missies) en daarna niet bereid zijn om de stroom vluchtende mensen op te vangen eens nader bekijken.

Nederland heeft wel vaker voorop gelopen in ontwikkelingen, wat mij betreft mag dat op het vlak van humaan vluchtelingen opvangen per direct tot uiting komen. Laat onze normen en waarden onze inspiratie zijn en niet de angst dat ons eigen volk daaronder zal leiden.

Er is genoeg welvaart voor iedereen

Mijn persoonlijke overtuiging dat we genoeg welvaart hebben om te delen met degenen die in nood zijn, is denk een goed einde van dit persoonlijke tegengeluid. Laat ons allen humaner worden naar onze medemens.

Hoe klein het tegengeluid ook, het is belangrijk om afwijkende meningen t.o.v. het huidige politieke klimaat te kunnen uiten. We leven in een land waarin vrijuit een mening mag worden verkondigd. Een verworven recht dat ik benut om te laten weten dat niet iedereen de huidige – in mijn ogen – verwerpelijke gang van zaken steunt in het migratiedossier in binnen- en buitenland.

 

Gerelateerde artikels:

• Ik-cultuur versus Wij-cultuur
• Een eigen mening hebben mag!
• Vluchtelingen gaan echt niet voor hun lol weg uit hun eigen land!

Informatieve sites inzake migratie en vluchtelingen:

• https://www.vluchtelingenwerk.nl/
• https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/migratie/migratiebeleid
• https://www.amnesty.nl/wat-we-doen/themas/vluchtelingen-en-migranten

 

#morehumanity 

Het delen van dit artikel om dit tegengeluid onder de aandacht te brengen van een groter publiek is toegestaan. Het vermelden van deze website als bron en de hashtag #morehumanity wordt gewaardeerd.

Hoe meer aandacht voor humane oplossingen inzake het opvangen van vluchtelingen, de groter de kans dat de politiek bereid is tot het wijzigen van het gevoerd beleid. Voel je daarom ook vrij op eigen wijze aandacht te geven aan dit tegengeluid. Hoe meer geluid, de groter de kans dat iemand met invloed het hoort en meeneemt.